| dc.contributor.author | مهدوی، ،, سیدربیع | fa_IR |
| dc.contributor.author | ذبیح زاده, منصور | fa_IR |
| dc.contributor.author | شیرازی،, علیرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | قرائتی, حسین | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:47:23Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:47:24Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:47:23Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:47:24Z | |
| dc.date.issued | 2005-04-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1384-01-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | مهدوی، ،, سیدربیع, ذبیح زاده, منصور, شیرازی،, علیرضا, قرائتی, حسین. (1384). دزیمتری، کنترل و پرتودهی نخاع گردنی موش صحرایی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 7(2), 7-13. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-2630-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/589101 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: در رادیوبیولوژی مهمترین عامل فیزیکی تعیین دقیق دز جذبی است. هدف از این پروژه ایجاد چینش مناسب جهت پرتودهی نخاع گردنی موش صحرایی (رت) و دزیمتری آن می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه از پروتکل AAPM TG61 برای اندازه گیری دز جذبی پرتوایکس و بمنظور تضمین و اصلاح دز جذبی از فانتوم استفاده شد. اتاقک یونیزان در این اندازه گیری از نوع فارمر و ماشین مولد پرتو از نوع تیوپ اشعه X پرتودرمانی با اختلاف پتانسیل 200 KVp ساخت شرکت زیمنس بود. اندازه گیری دز جذبی در نقطه خروج پرتو از تیوپ اشعه X در هوا و در فانتوم در نقطه ای مشابه محل استقرار نخاع انجام شد. پس از ساخت و انتخاب مناسبترین مقیدساز از طریق سعی و خطا و تصحیح و تایید میدان پرتودهی با استفاده از تصاویر سیمیلاتور و پورتال، پرتودهی نخاع صورت گرفت. یافته ها: متوسط آهنگ دز جذبی در فانتوم رت پس از اعمال ضرایب صحیح، 146.54cGy/min است. مقدار دز در این نقطه از طریق محاسبه معادل 95.145cGy/min بدست آمد. مقایسه مقادیر دز جذبی از دو روش محاسبه (SD=0.109) و اندازه گیری مستقیم در فانتوم (SD=0.105) اختلاف اندک (0.50%-) را نشان می دهد (P<0.001). مقدار دز جذبی بدست آمده در محدوده مجاز خطای تعیین شده توسط ICRU یعنی 5.3%± قرار دارد. نتیجه گیری: این نتیجه نشاندهنده آنست که با استفاده از پروتکل AAPM TG61 امکان دستیابی به خطاهای اندک در پرتودهی میدان های کوچک وجود دارد. بکارگیری مناسب از فاکتورهای تصحیح و پروتکل های جدید امکان پرتودهی را در سیستم های بیولوژیک با حداکثر صحت و حداقل خطا فراهم می آورد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 584 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | دزیمتری پرتو ایکس | fa_IR |
| dc.subject | رادیوبیولوژی | fa_IR |
| dc.subject | پرتودهی نخاع گردنی رت | fa_IR |
| dc.subject | فانتوم | fa_IR |
| dc.subject | مقید ساز | fa_IR |
| dc.subject | بیوشیمی | fa_IR |
| dc.title | دزیمتری، کنترل و پرتودهی نخاع گردنی موش صحرایی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحلیلی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 7 | |
| dc.citation.issue | 2 | |
| dc.citation.spage | 7 | |
| dc.citation.epage | 13 | |
