دزیمتری، کنترل و پرتودهی نخاع گردنی موش صحرایی

Abstract

سابقه و هدف: در رادیوبیولوژی مهمترین عامل فیزیکی تعیین دقیق دز جذبی است. هدف از این پروژه ایجاد چینش مناسب جهت پرتودهی نخاع گردنی موش صحرایی (رت) و دزیمتری آن می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه از پروتکل AAPM TG61 برای اندازه گیری دز جذبی پرتوایکس و بمنظور تضمین و اصلاح دز جذبی از فانتوم استفاده شد. اتاقک یونیزان در این اندازه گیری از نوع فارمر و ماشین مولد پرتو از نوع تیوپ اشعه X پرتودرمانی با اختلاف پتانسیل 200 KVp ساخت شرکت زیمنس بود. اندازه گیری دز جذبی در نقطه خروج پرتو از تیوپ اشعه X در هوا و در فانتوم در نقطه ای مشابه محل استقرار نخاع انجام شد. پس از ساخت و انتخاب مناسبترین مقیدساز از طریق سعی و خطا و تصحیح و تایید میدان پرتودهی با استفاده از تصاویر سیمیلاتور و پورتال، پرتودهی نخاع صورت گرفت. یافته ها: متوسط آهنگ دز جذبی در فانتوم رت پس از اعمال ضرایب صحیح، 146.54cGy/min است. مقدار دز در این نقطه از طریق محاسبه معادل 95.145cGy/min بدست آمد. مقایسه مقادیر دز جذبی از دو روش محاسبه (SD=0.109) و اندازه گیری مستقیم در فانتوم (SD=0.105) اختلاف اندک (0.50%-) را نشان می دهد (P<0.001). مقدار دز جذبی بدست آمده در محدوده مجاز خطای تعیین شده توسط ICRU یعنی 5.3%± قرار دارد. نتیجه گیری: این نتیجه نشاندهنده آنست که با استفاده از پروتکل AAPM TG61 امکان دستیابی به خطاهای اندک در پرتودهی میدان های کوچک وجود دارد. بکارگیری مناسب از فاکتورهای تصحیح و پروتکل های جدید امکان پرتودهی را در سیستم های بیولوژیک با حداکثر صحت و حداقل خطا فراهم می آورد.