ارتباط سطح سرمی ویتامین دی با سرانجام بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه

Abstract

سابقه و هدف: ویتامینD در مینرالیزاسیون استخوان، نیروی عضلانی، عملکرد سیستم ایمنی، عملکرد قلب و عروق و در سلامت و عملکرد مغزنقش دارد از آنجاییکه بیماران بدحالی که در بخش مراقبت ویژه بستری می شوند به دلایل بسیاری دچار کمبود ویتامینD هستند لذا این مطالعه بمنظور بررسی سطح سرمی ویتامین D و همراهی آن با سرانجام بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه داخلی انجام شد.

مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی تمام بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه داخلی بیمارستان آیت اله روحانی در طی 16 ماه انجام شد. سطح ویتامین D، سن، جنس، علت بستری، درجه کمای گلاسکو (GCS) و مورتالیتی ثبت شد. شدت بدحالی بیماران بر اساس معیار آپاچی اندازه گیری شد. سطح و شدت کمبود ویتامین D بین بیمارانی که زنده ماندند و بیمارانی که فوت کردند، اندازه گیری و مقایسه شد.

یافته ها: از 117 بیماری که وارد مطالعه شدند، 6/49 % مرد بودند. میانگین سن بیماران (17/27±67/22 سال)، میانگین GSC (2/5±8/41) بود. 72/6% از این بیماران کمبود ویتامینD (<20 ng/ml) داشتند. 56 نفر (47/9%)از بیماران دچار مرگ و میر شدند. سطح ویتامین D در بیمارانی که دچار مرگ و میر شدند(12/21±14/16) و کسانی که زنده ماندند، (18/20±21/90) بود. همراهی معنی داری بین سطح ویتامین D و مرگ و میر یافت نشد.

نتیجه‌گیری: نتایج مطالعه نشان داد که مرگ و میر در بیماران با کمبود ویتامین D بیشتر از بیماران با سطح ویتامین D می باشد