| dc.contributor.author | سیفی،, صفورا | fa_IR |
| dc.contributor.author | مطلب نژاد،, مینا | fa_IR |
| dc.contributor.author | ملیجی, قربان | fa_IR |
| dc.contributor.author | بیژنی, علی | fa_IR |
| dc.contributor.author | فرنیا, سمیرا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:44:40Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:44:41Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:44:40Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:44:41Z | |
| dc.date.issued | 2012-09-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1391-06-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | سیفی،, صفورا, مطلب نژاد،, مینا, ملیجی, قربان, بیژنی, علی, فرنیا, سمیرا. (1391). فاکتور رشدی آندوتلیال عروقی در بزاق تحریک نشده افراد مبتلا به آفت مینور. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 14(5), 64-69. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-4182-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588830 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: فاکتور رشد آندوتلیال عروقی VEGF)Vascular Endothelial Growth Factor)، گلیگوپروتئین هترودیمر بوده که نقش در رگسازی و ترمیم زخم دارد. بدلیل پاتوژنز ناشناخته آفت و مطالعات اندک با نتایج ضد و نقیض در این زمینه، این مطالعه به منظور بررسی میزان و نقشVEGF در 4 مرحله بالینی و پاتوژنز آفت مینور انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه مورد-شاهدی، بزاق غیر تحریکی 18 نفر دارای آفت مینور و 18 نفر گروه کنترل با ریختن آب دهان درون لوله های آزمایش در 4 مرحله بالینی آفت (Prodromal، پیش رخم، زخمی و ترمیم) جمع آوری شد و میزان VEGF بزاق (pg/ml ) در هر مرحله با روش ELISA تعیین و نتایج هر مرحله با یکدیگر و با گروه کنترل مقایسه گردید. یافته ها: میزان VEGF در مرحله Prodromal 21.32±12.94، پیش زخم 1/11±5/14، زخمی 46/9±49/10 و ترمیم 06/12±26/13 و در گروه کنترل pg/ml 20.15±57.83 بود. اختلاف آماری معنی داری در روند بالینی آفت (4 مرحله) از نظر میزان VEGF مشاهده گردید (002/0=p). کمترین میزان VEGF در مرحله زخمی نسبت به گروه کنترل دیده شد (02/0=p). میزان VEGF در مرحله Prodromal بیشتر از زخمی (006/0=p) و ترمیم بود (014/0=p) بود اما اختلاف آماری معنی داری در میزان آن در مراحل ترمیم با زخمی (158/0=p)، ترمیم با پیش زخم (619/0=p) و Prodromal با پیش زخم مشاهده نشد (066/0=p).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تغییرات میزانVEGF بویژه کاهش آن در مرحله زخمی در پاتوژنز تشکیل زخم آفت مینور نقش دارد اما آفت مینورحاصل رگسازی اضافی نیست. | fa_IR |
| dc.format.extent | 163 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | فاکتور رشد آندوتلیال عروقی | fa_IR |
| dc.subject | بزاق | fa_IR |
| dc.subject | زخم آفتی | fa_IR |
| dc.subject | بیوشیمی | fa_IR |
| dc.title | فاکتور رشدی آندوتلیال عروقی در بزاق تحریک نشده افراد مبتلا به آفت مینور | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحلیلی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 14 | |
| dc.citation.issue | 5 | |
| dc.citation.spage | 64 | |
| dc.citation.epage | 69 | |
