فاکتور رشدی آندوتلیال عروقی در بزاق تحریک نشده افراد مبتلا به آفت مینور

Abstract

سابقه و هدف: فاکتور رشد آندوتلیال عروقی VEGF)Vascular Endothelial Growth Factor)، گلیگوپروتئین هترودیمر بوده که نقش در رگسازی و ترمیم زخم دارد. بدلیل پاتوژنز ناشناخته آفت و مطالعات اندک با نتایج ضد و نقیض در این زمینه، این مطالعه به منظور بررسی میزان و نقشVEGF در 4 مرحله بالینی و پاتوژنز آفت مینور انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه مورد-شاهدی، بزاق غیر تحریکی 18 نفر دارای آفت مینور و 18 نفر گروه کنترل با ریختن آب دهان درون لوله های آزمایش در 4 مرحله بالینی آفت (Prodromal، پیش رخم، زخمی و ترمیم) جمع آوری شد و میزان VEGF بزاق (pg/ml ) در هر مرحله با روش ELISA تعیین و نتایج هر مرحله با یکدیگر و با گروه کنترل مقایسه گردید. یافته ها: میزان VEGF در مرحله Prodromal 21.32±12.94، پیش زخم 1/11±5/14، زخمی 46/9±49/10 و ترمیم 06/12±26/13 و در گروه کنترل pg/ml 20.15±57.83 بود. اختلاف آماری معنی داری در روند بالینی آفت (4 مرحله) از نظر میزان VEGF مشاهده گردید (002/0=p). کمترین میزان VEGF در مرحله زخمی نسبت به گروه کنترل دیده شد (02/0=p). میزان VEGF در مرحله Prodromal بیشتر از زخمی (006/0=p) و ترمیم بود (014/0=p) بود اما اختلاف آماری معنی داری در میزان آن در مراحل ترمیم با زخمی (158/0=p)، ترمیم با پیش زخم (619/0=p) و Prodromal با پیش زخم مشاهده نشد (066/0=p).نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که تغییرات میزانVEGF بویژه کاهش آن در مرحله زخمی در پاتوژنز تشکیل زخم آفت مینور نقش دارد اما آفت مینورحاصل رگسازی اضافی نیست.