نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحاجی حسینی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorبهشتی،, زهراfa_IR
dc.contributor.authorنظری،, رقیهfa_IR
dc.contributor.authorرضایی،, رزیتاfa_IR
dc.contributor.authorحاجی احمدی, ،محمودfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:44:01Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:44:01Z
dc.date.available1399-08-23T07:44:01Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:44:01Z
dc.date.issued2007-08-01en_US
dc.date.issued1386-05-10fa_IR
dc.identifier.citationحاجی حسینی, فاطمه, بهشتی،, زهرا, نظری،, رقیه, رضایی،, رزیتا, حاجی احمدی, ،محمود. (1386). مقایسه تاثیر کمپرس گرم مرطوب و ژل موضعی پیروکسیکام بر فلبیت ناشی از کاتتر وریدهای محیطی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 9(3), 33-38.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-3083-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588760
dc.description.abstractسابقه‌ و هدف‌: فلبیت شایع‌ترین عارضه کاتترهای وریدی است که همراه با عوارض زیاد است. روشهای مراقبتی و درمانی توصیه شده مانند کمپرس گرم و مرطوب نتوانسته به میزان قابل قبولی شدت فلبیت را در زمانی کوتاه کاهش دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیرژل موضعی پیروکسیکام بر فلبیت ناشی از کاتترهای وریدی و مقایسه اثر آن با روش استاندارد کمپرس گرم و مرطوب، در سال 85-1384 در شهرستان آمل انجام گرفته است.مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که بر روی 180 بیمار دارای فلبیت ناشی از کاتتر وریدهای محیطی انجام شد. نمونه‌ها به طور تصادفی به سه گروه مساوی60نفری شامل کمپرس گرم و مرطوب، ژل پیروکسیکام و کنترل تقسیم شدند. محل کاتتر های وریدی تا زمان شروع فلبیت مورد بررسی قرار گرفته، بعد از شروع فلبیت کاتتر از محل خود خارج و در محل دیگری جایگزین شد. سپس در گروههای مداخله به مدت 3 روز و در فاصله زمانی هر 8 ساعت، ژل پیروکسیکام (cm 2×4=2.5 گرم) یا کمپرس گرم و مرطوب (20 دقیقه) در محل فلبیت به کار رفت. در گروه کنترل مداخله انجام شد. شدت فلبیت قبل از مداخله و سپس هر روز تا 3 روز براساس مقیاس پنج درجه‌ای شدت فلبیت ثبت شد. یافته ها: 1/31% نمونه‌ها در ناحیه مچ دست،30% در ناحیه بازو،1/26% در ناحیه پشت دست و 8/12% در ناحیه آنتی کوبیتال دارای فلبیت بودند. هیچ رابطه معنیدار آماری بین سن، جنس، محل فلبیت و شدت فلبیت قبل از شروع مداخله در سه گروه وجود نداشت. میانگین شدت فلبیت قبل از مداخله در گروه ژل پیروکسیکام 48/2، در گروه کمپرس گرم و مرطوب 48/2 و در گروه کنترل 40/2 بود که در روز سوم در سه گروه به ترتیب به 0/0، 18/0 و52/0 رسید. تجزیه و تحلیل واریانس‌ها با اندازه‌گیری تکراری نشان داد که تفاوت معنیداری بین روش‌های درمانی با گروه کنترل وجود داشت که ژل پیروکسیکام مؤثر تر بوده است(00/0=p).بحث‌ و نتیجه‌گیری: ژل موضعی پیروکسیکام می تواند به عنوان یک روش درمانی، مفید و حتی مؤثر‌تر از روش پذیرفته شده‌ای مثل کمپرس گرم و مرطوب در درمان فلبیت ناشی از کاتترورید‌های محیطی باشد.fa_IR
dc.format.extent288
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectکمپرس گرم و مرطوبfa_IR
dc.subjectژل موضعی پیروکسیکامfa_IR
dc.subjectفلبیتfa_IR
dc.subjectکاتتر ورید‌های محیطیfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleمقایسه تاثیر کمپرس گرم مرطوب و ژل موضعی پیروکسیکام بر فلبیت ناشی از کاتتر وریدهای محیطیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue3
dc.citation.spage33
dc.citation.epage38


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد