مقایسه تاثیر کمپرس گرم مرطوب و ژل موضعی پیروکسیکام بر فلبیت ناشی از کاتتر وریدهای محیطی

Abstract

سابقه‌ و هدف‌: فلبیت شایع‌ترین عارضه کاتترهای وریدی است که همراه با عوارض زیاد است. روشهای مراقبتی و درمانی توصیه شده مانند کمپرس گرم و مرطوب نتوانسته به میزان قابل قبولی شدت فلبیت را در زمانی کوتاه کاهش دهد. مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیرژل موضعی پیروکسیکام بر فلبیت ناشی از کاتترهای وریدی و مقایسه اثر آن با روش استاندارد کمپرس گرم و مرطوب، در سال 85-1384 در شهرستان آمل انجام گرفته است.مواد و روشها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی است که بر روی 180 بیمار دارای فلبیت ناشی از کاتتر وریدهای محیطی انجام شد. نمونه‌ها به طور تصادفی به سه گروه مساوی60نفری شامل کمپرس گرم و مرطوب، ژل پیروکسیکام و کنترل تقسیم شدند. محل کاتتر های وریدی تا زمان شروع فلبیت مورد بررسی قرار گرفته، بعد از شروع فلبیت کاتتر از محل خود خارج و در محل دیگری جایگزین شد. سپس در گروههای مداخله به مدت 3 روز و در فاصله زمانی هر 8 ساعت، ژل پیروکسیکام (cm 2×4=2.5 گرم) یا کمپرس گرم و مرطوب (20 دقیقه) در محل فلبیت به کار رفت. در گروه کنترل مداخله انجام شد. شدت فلبیت قبل از مداخله و سپس هر روز تا 3 روز براساس مقیاس پنج درجه‌ای شدت فلبیت ثبت شد. یافته ها: 1/31% نمونه‌ها در ناحیه مچ دست،30% در ناحیه بازو،1/26% در ناحیه پشت دست و 8/12% در ناحیه آنتی کوبیتال دارای فلبیت بودند. هیچ رابطه معنیدار آماری بین سن، جنس، محل فلبیت و شدت فلبیت قبل از شروع مداخله در سه گروه وجود نداشت. میانگین شدت فلبیت قبل از مداخله در گروه ژل پیروکسیکام 48/2، در گروه کمپرس گرم و مرطوب 48/2 و در گروه کنترل 40/2 بود که در روز سوم در سه گروه به ترتیب به 0/0، 18/0 و52/0 رسید. تجزیه و تحلیل واریانس‌ها با اندازه‌گیری تکراری نشان داد که تفاوت معنیداری بین روش‌های درمانی با گروه کنترل وجود داشت که ژل پیروکسیکام مؤثر تر بوده است(00/0=p).بحث‌ و نتیجه‌گیری: ژل موضعی پیروکسیکام می تواند به عنوان یک روش درمانی، مفید و حتی مؤثر‌تر از روش پذیرفته شده‌ای مثل کمپرس گرم و مرطوب در درمان فلبیت ناشی از کاتترورید‌های محیطی باشد.