| dc.contributor.author | سخاور،, ناهید | fa_IR |
| dc.contributor.author | میرتیموری،, معصومه | fa_IR |
| dc.contributor.author | تیموری, بتول | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:43:33Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:43:33Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:43:33Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:43:33Z | |
| dc.date.issued | 2008-10-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1387-07-10 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | سخاور،, ناهید, میرتیموری،, معصومه, تیموری, بتول. (1387). تأثیر پروژسترون در تهدید به سقط. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 10(4), 37-42. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-2986-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588717 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: هر گونه ترشحات خونی یا خونریزی رحمی همراه با دهانه رحمی بسته در نیمه اول حاملگی تهدید به سقط نامیده می شود. این عارضه در 40-30% حاملگی ها رخ می دهد و در 50% موارد منجر به سقط جنین می گردد. هدف از این مطالعه بررسی اثرات درمانی پروژسترون عضلانی در بیماران تهدید به سقط بوده است.مواد و روشها: مطالعه به صورت کارآزمائی بالینی و دو سو کور بر روی 300 مورد بیمار تهدید به سقط که طی سالهای 85-1383 در زایشگاه قدس و زایشگاه بیمارستان حضرت علی ابن ابیطالب(ع) زاهدان بستری و بصورت تصادفی براساس پذیرش بیمار در آنکالی پزشکان مختلف به دو گروه مساوی تقسیم شده بودند، انجام شد. بیماران در گروه کنترل (150 نفر) توسط پزشکان استراحت، هیدراتاسیون و مسکن و در گروه مورد (150 نفر) علاوه بر درمان فوق براساس تجربه و تشخیص پزشکان معالج خود که نسبت به این مطالعه Blind بودند، پروژسترون عضلانی با دوز 50 میلی گرم هر 12 ساعت چهار تا شش دوز دریافت نمودند، یافته ها: سقط جنین در گروه مورد در 3 نفر (2%) و در گروه کنترل در 18 نفر (12%) رخ داد (001/0=p)، میانگین مدت بستری در گروه مورد 89/1 روز و در گروه کنترل 64/2 روز (0001/0=p) و میانگین مدت خونریزی در گروه مورد 78/1 روز و در گروه کنترل 13/3 روز (0001/0=p) بود، بر اساس این یافته ها موارد سقط جنین، میانگین مدت بستری و خونریزی با اختلاف معنی داری در گروه درمان با پروژسترون کاهش یافته بود.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که افزودن پروژسترون به رژیم درمانی متداول بیماران تهدید به سقط می تواند منجر به کاهش قابل توجه موارد وقوع سقط جنین، مدت خونریزی و مدت زمان بستری در این بیماران گردد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 310 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | تهدید به سقط | fa_IR |
| dc.subject | پروژسترون | fa_IR |
| dc.subject | سقط جنین | fa_IR |
| dc.subject | بیوشیمی | fa_IR |
| dc.title | تأثیر پروژسترون در تهدید به سقط | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحلیلی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 10 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 37 | |
| dc.citation.epage | 42 | |
