| dc.contributor.author | باکوئی, ساره | fa_IR |
| dc.contributor.author | باکوئی, فاطمه | fa_IR |
| dc.contributor.author | رئیسی, مرضیه | fa_IR |
| dc.contributor.author | احمری تهران, هدی | fa_IR |
| dc.contributor.author | دهقان, حکیمه | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:43:00Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:43:01Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:43:00Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:43:01Z | |
| dc.date.issued | 2017-03-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1395-12-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | باکوئی, ساره, باکوئی, فاطمه, رئیسی, مرضیه, احمری تهران, هدی, دهقان, حکیمه. (1395). سلامت خودارزیابی و رفتارهای ارتقادهنده سلامت زنان سنین باروری. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 19(3), 29-37. doi: 10.22088/jbums.19.3.29 | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | https://dx.doi.org/10.22088/jbums.19.3.29 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-6518-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588661 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: سلامت خودارزیابی یک شاخص قابل اطمینان از سلامت و همچنین شاخص خوبی برای مرگومیر و ناخوشیها است که با چندین مولفه مانند فاکتورهای جمعیتی، اجتماعی اقتصادی، رفتاری و روانی مرتبط میباشد. این مطالعه با هدف سلامت خودارزیابی زنان سنین باروری و ارتباط آن با رفتارهای ارتقادهنده سلامت و عوامل جمعیتی اجتماعی انجام شد.
مواد و روشها: این مطالعه مقطعی بر روی 330 زن در سنین باروری مراجعهکننده به مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهر قم در بهار سال 1395 انجام شد. زنان بر حسب سوال سلامت خودارزیابی"بهطور کلی، سلامت خود را چگونه توصیف مینمایید؟" به دو گروه سلامت خوب و ضعیف طبقهبندی شدند. برای بررسی رفتارهای ارتقادهنده سلامت نیز از پرسشنامه Promoting Lifestyle Profile II (HPLP-II) با نمره کل احتمالی پرسشنامه در دامنه 52 تا 208 استفاده شد.
یافته ها: میانگین سن زنان مورد مطالعه 6/2±2 29/6 سال بود. آزمون T-test نشان داد که میانگین نمرات ابعاد مدیریت تنش (4/02±19/92)، رشد معنوی (4/76±26/33) و تغذیه (4/66±25/92) درگروه زنان با وضعیت سلامت خوب بطور معنیداری بیشتر از گروه با سلامت ضعیف (به ترتیب: 4/61±18/65، 5/55±24/44، 4/89±24/35) بود. در تحلیل نهایی در مدل رگرسیون لوجستیک فقط کفایت درآمد برای مخارج زندگی (0/001=p، 4/136=OR، 9/625-1/778=CI95%) و رشد معنوی (0/04=p، 0/926=OR، 0/985-0/872=CI95%) به عنوان متغیرهای تاثیرگذار معنیدار باقی ماندند.
نتیجهگیری: باتوجه به یافتههای مطالعه، کفایت درآمد برای مخارج زندگی و میزان رشد معنوی به عنوان شاخصهای مرتبط با سلامت خودارزیابی زنان سنین باروری میباشند | fa_IR |
| dc.format.extent | 493 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.relation.isversionof | https://dx.doi.org/10.22088/jbums.19.3.29 | |
| dc.subject | سلامت خودارزیابی | fa_IR |
| dc.subject | سبک زندگی سالم | fa_IR |
| dc.subject | ویژگیهای جمعیتی اجتماعی | fa_IR |
| dc.subject | زنان | fa_IR |
| dc.subject | سنین باروری | fa_IR |
| dc.subject | مامایی | fa_IR |
| dc.title | سلامت خودارزیابی و رفتارهای ارتقادهنده سلامت زنان سنین باروری | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحقیقی | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم | fa_IR |
| dc.contributor.department | گروه مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قم | fa_IR |
| dc.citation.volume | 19 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 29 | |
| dc.citation.epage | 37 | |