نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorباکوئی, سارهfa_IR
dc.contributor.authorباکوئی, فاطمهfa_IR
dc.contributor.authorرئیسی, مرضیهfa_IR
dc.contributor.authorاحمری تهران, هدیfa_IR
dc.contributor.authorدهقان, حکیمهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:43:00Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:43:01Z
dc.date.available1399-08-23T07:43:00Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:43:01Z
dc.date.issued2017-03-01en_US
dc.date.issued1395-12-11fa_IR
dc.identifier.citationباکوئی, ساره, باکوئی, فاطمه, رئیسی, مرضیه, احمری تهران, هدی, دهقان, حکیمه. (1395). سلامت خودارزیابی و رفتارهای ارتقادهنده سلامت زنان سنین باروری. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 19(3), 29-37. doi: 10.22088/jbums.19.3.29fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.19.3.29
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-6518-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588661
dc.description.abstractسابقه و هدف: سلامت خودارزیابی یک شاخص قابل اطمینان از سلامت و همچنین شاخص خوبی برای مرگ‎ومیر و ناخوشی‎ها است که با چندین مولفه مانند فاکتورهای جمعیتی، اجتماعی اقتصادی، رفتاری و روانی مرتبط می‎باشد. این مطالعه با هدف سلامت خودارزیابی زنان سنین باروری و ارتباط آن با رفتارهای ارتقادهنده سلامت و عوامل جمعیتی اجتماعی انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی بر روی 330 زن در سنین باروری مراجعه‎کننده به مراکز بهداشتی درمانی منتخب شهر قم در بهار سال 1395 انجام شد. زنان بر حسب سوال سلامت خودارزیابی"به‎طور کلی، سلامت خود را چگونه توصیف می‏نمایید؟" به دو گروه سلامت خوب و ضعیف طبقه‎بندی شدند. برای بررسی رفتارهای ارتقادهنده سلامت نیز از پرسشنامه Promoting Lifestyle Profile II (HPLP-II) با نمره کل احتمالی پرسشنامه در دامنه‏ 52 تا 208 استفاده شد. یافته‏ ها: میانگین سن زنان مورد مطالعه 6/2±2 29/6 سال بود. آزمون T-test نشان داد که میانگین نمرات ابعاد مدیریت تنش (4/02±19/92)، رشد معنوی (4/76±26/33) و تغذیه  (4/66±25/92) درگروه زنان با وضعیت سلامت خوب بطور معنی‎داری بیشتر  از گروه با سلامت ضعیف (به ترتیب: 4/61±18/65، 5/55±24/44، 4/89±24/35) بود. در تحلیل نهایی در مدل رگرسیون لوجستیک فقط کفایت درآمد برای مخارج زندگی (0/001=p، 4/136=OR، 9/625-1/778=CI95%) و رشد معنوی (0/04=p، 0/926=OR، 0/985-0/872=CI95%) به عنوان متغیرهای تاثیرگذار معنی‎دار باقی ماندند. نتیجه‌گیری: باتوجه به یافته‏های مطالعه، کفایت درآمد برای مخارج زندگی و میزان رشد معنوی به عنوان شاخص‏های مرتبط با سلامت خودارزیابی زنان سنین باروری می‎باشندfa_IR
dc.format.extent493
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.19.3.29
dc.subjectسلامت خودارزیابیfa_IR
dc.subjectسبک زندگی سالمfa_IR
dc.subjectویژگی‎های جمعیتی اجتماعیfa_IR
dc.subjectزنانfa_IR
dc.subjectسنین باروریfa_IR
dc.subjectماماییfa_IR
dc.titleسلامت خودارزیابی و رفتارهای ارتقادهنده سلامت زنان سنین باروریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحقیقیfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentگروه مامایی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی قمfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue3
dc.citation.spage29
dc.citation.epage37


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد