نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorیداله پور, بهروزfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:41:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:41:27Z
dc.date.available1399-08-23T07:41:27Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:41:27Z
dc.date.issued2013-02-01en_US
dc.date.issued1391-11-13fa_IR
dc.identifier.citationیداله پور, بهروز. (1391). مرگ ترحم آمیز(اُتانازی ارادی فعال) از دیدگاه قرآن. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 15(1), 56-65. doi: 10.18869/acadpub.jbums.15.1.56fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.1.56
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-4325-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588511
dc.description.abstractخلاصهسابقه و هدف: انگاره های انسان شناختی یکی از مقولات بنیادین در اندیشه معاصر است و مرگ از روی ترحم، (اتانازی) از مسائل بنیادی اخلاق زیستی بشمار می رود. برخی اندیشمندان همکاری آگاهانه با بیمار در پایان بخشیدن به زندگی دردناک وی را مجاز می دانند و معتقدند بیمار حق دارد تا مرگ خود را آگاهانه برگزیند و «حق مرگ» را برای چنین بیمارانی بر اساس اصول اخلاقی بشری قائل شده و حتی در برخی از کشورها آن را به صورت قانون رسمیت بخشیده اند. این مطالعه پس از معناشناسی اتانازی به منظور بررسی مرگ ترحم آمیز (اتانازی ارادی فعال) از دیدگاه قرآن انجام شد. روش کار: این مطالعه با گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای از منابع معتبر قرآنی کتاب و سنت چون قرآن کریم، نهج البلاغه، تفسیر جامع و سایر منابع فقه و کلام به منظور جمع آوری روایات و احکام اصیل در مورد اتانازی و مقایسه آن با دانسته های امروزی استفاده انجام شده است.یافته ها: قرآن مجید به عنوان سند جاودانه و حیاتی، انسان را برخوردار از کرامت ذاتی می داند و حق حیات را برای انسان به گونه ای مهم می شمارد که هیچ کس نمی تواند آن را از خود یا دیگری به ناحق سلب و اسقاط نماید و نیز چنان ارزش دارد که نجات جان انسانی را با نجات جان تمامی انسان ها برابر می داند و کشتن انسانی را همانند کشتار تمامی آدمیان می داند. همچنین در این حق کرامت انسان، حق حیات، حق آزادی، حق انحصاری خداوند در مرگ و زندگی، حکیمانه بودن درد و رنج در رشد و کمال انسانی و احتمال خطا در تشخیص نیز مشخص گردید. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که اُتانازی، نوعی قتل نفس بشمار میرود و انگیزه بیمار یا پزشک و شدت و ضعف دردناکی بیماری، در نادرستی و حرمت آن تأثیری ندارد.fa_IR
dc.format.extent303
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.1.56
dc.subjectقرآن کریمfa_IR
dc.subjectاُتانازیfa_IR
dc.subjectحق حیاتfa_IR
dc.subjectحق مرگfa_IR
dc.subjectکرامت ذاتی.fa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleمرگ ترحم آمیز(اُتانازی ارادی فعال) از دیدگاه قرآنfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue1
dc.citation.spage56
dc.citation.epage65


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد