مرگ ترحم آمیز(اُتانازی ارادی فعال) از دیدگاه قرآن

Abstract

خلاصهسابقه و هدف: انگاره های انسان شناختی یکی از مقولات بنیادین در اندیشه معاصر است و مرگ از روی ترحم، (اتانازی) از مسائل بنیادی اخلاق زیستی بشمار می رود. برخی اندیشمندان همکاری آگاهانه با بیمار در پایان بخشیدن به زندگی دردناک وی را مجاز می دانند و معتقدند بیمار حق دارد تا مرگ خود را آگاهانه برگزیند و «حق مرگ» را برای چنین بیمارانی بر اساس اصول اخلاقی بشری قائل شده و حتی در برخی از کشورها آن را به صورت قانون رسمیت بخشیده اند. این مطالعه پس از معناشناسی اتانازی به منظور بررسی مرگ ترحم آمیز (اتانازی ارادی فعال) از دیدگاه قرآن انجام شد. روش کار: این مطالعه با گردآوری اطلاعات به شیوه کتابخانه ای از منابع معتبر قرآنی کتاب و سنت چون قرآن کریم، نهج البلاغه، تفسیر جامع و سایر منابع فقه و کلام به منظور جمع آوری روایات و احکام اصیل در مورد اتانازی و مقایسه آن با دانسته های امروزی استفاده انجام شده است.یافته ها: قرآن مجید به عنوان سند جاودانه و حیاتی، انسان را برخوردار از کرامت ذاتی می داند و حق حیات را برای انسان به گونه ای مهم می شمارد که هیچ کس نمی تواند آن را از خود یا دیگری به ناحق سلب و اسقاط نماید و نیز چنان ارزش دارد که نجات جان انسانی را با نجات جان تمامی انسان ها برابر می داند و کشتن انسانی را همانند کشتار تمامی آدمیان می داند. همچنین در این حق کرامت انسان، حق حیات، حق آزادی، حق انحصاری خداوند در مرگ و زندگی، حکیمانه بودن درد و رنج در رشد و کمال انسانی و احتمال خطا در تشخیص نیز مشخص گردید. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که اُتانازی، نوعی قتل نفس بشمار میرود و انگیزه بیمار یا پزشک و شدت و ضعف دردناکی بیماری، در نادرستی و حرمت آن تأثیری ندارد.