• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل
    • دوره 11, شماره 3
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل
    • دوره 11, شماره 3
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    اثرات القاء زایمان بر میزان سزارین در مقایسه با زایمان خودبخودی در حاملگی طول کشیده

    (ندگان)پدیدآور
    برات, شهنازبصیرت, زهرا ،مدانلو, ،شهرزاد
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    848.7کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    تحلیلی
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    سابقه و هدف: حاملگی های طول کشیده به دلیل ایجاد عوارض نوزادی و مادری نیاز به مداخله درمانی دارند. القاء لیبر جهت کاهش عوارض از معمول‌ترین‌ درمانها میباشد. اما از آنجاییکه ممکن است سبب افزایش سزارین شود و کاهش میزان سزارین در جامعه نیز از مهمترین اهداف سیستم بهداشتی می باشد، لذا این مطالعه با هدف تعیین میزان سزارین پس از القای انتخابی لیبر در بیماران شکم اول تک قلو، سفالیک بدون عارضه با سن حاملگی 41 هفته یا بیشتر در مقایسه با زایمان خودبخودی انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بصورت نمونه گیری آسان بر روی 160 نفر از زنان‌ با سن بارداری 41 هفته یا بیشتر (براساس تاریخ آخرین قاعدگی و سونوگرافی قبل از 26 هفتگی) مراجعه کننده به بیمارستان شهید یحیی نژاد بابل انجام شد. بیماران بر اساس شروع دردهای زایمان و عدم شروع درد در دو گروه القاء زایمانی (گروه مطالعه) و زایمان خودبخودی (گروه شاهد) قرار گرفتند. همگی یک‌ قلو و سفالیک و شکم اول بودند. افراد با آنومالی جنینی، دیابت، دو قلویی و مولتیپاریتی وارد مطالعه نشد اما برای همه بیماران یک سونوگرافی پس از 40 هفتگی انجام و بایشاب اسکور تمام بیماران نیز در بدو بستری تعیین ‌شد. در گروه القا زایمانی، القا توسط شیاف 3 میلی گرم پروستاگلاندین E2 و اکسیتوسین انجام شد و در صورت عدم پیشرفت لیبر سزارین انجام ‌شد. در گروه زایمان خودبخودی هیچگونه مداخله ای انجام نشدند و در صورت دیسترس جنینی یا دفع مکونیوم، اقدام به سزارین می شد. سپس دو گروه از نظر سرانجام حاملگی با هم مقایسه شدند.یافته ها: میانگین سن زنان در گروه مطالعه 1/4±3/23 سال و در گروه شاهد 4/4±8/23 سال بود. میانگین سن حاملگی در گروه مطالعه و شاهد بترتیب 3/0±41 و 5/0±41 هفته بود که 85% در گروه شاهد و 3/96% در گروه مطالعه بی شاب اسکور 5 داشتند. میانگین وزن نوزاد در گروه مطالعه و شاهد بترتیب 3/0±6/3 و 4/0±5/3 کیلوگرم بود. میزان سزارین پس از القا60% (48 نفر) و در لیبر خودبخودی نیز60% (48 نفر) بود. شایعترین علت سزارین در گروه شاهد دفع مکونیوم 34 مورد (8/70%) و در گروه مطالعه عدم شروع لیبر 19نفر (6/39%) بود (000/0=p). نوع زایمان بین دو گروه مطالعه و شاهد در هیچ یک از گروههای سنی مادر و گروههای وزنی نوزاد اختلاف معنی داری نداشت.نتیجه گیری: نتایج مطالعه ما نشان داد که اگر چه القاء زایمان تاثیری بر میزان سزارین ندارد ولی انجام سزارین در موارد دفع مکونیوم بدون اطمینان از هیپوکسی جنینی علت افزایش سزارین در لیبر خودبخودی بوده است که می توان با انجام اندازه گیری pH خون جنین از میزان آن کاست.
    کلید واژگان
    القاء زایمانی
    سزارین
    زایمان
    حاملگی پس از موعد
    بیوشیمی

    شماره نشریه
    3
    تاریخ نشر
    2009-08-01
    1388-05-10
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی بابل

    شاپا
    1561-4107
    2251-7170
    URI
    http://jbums.org/article-1-3222-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588452

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب