نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorسیفی،, شهرامfa_IR
dc.contributor.authorلطیفی،, شهربانوfa_IR
dc.contributor.authorشیرخانی, زیباfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:40:28Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:40:28Z
dc.date.available1399-08-23T07:40:28Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:40:28Z
dc.date.issued2013-01-01en_US
dc.date.issued1391-10-12fa_IR
dc.identifier.citationسیفی،, شهرام, لطیفی،, شهربانو, شیرخانی, زیبا. (1391). تاثیرساکشن ترشحات ساب گلوتیک بر میزان پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در مراقبت های ویژه. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 15(1), 58-62. doi: 10.18869/acadpub.jbums.15.1.58fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.1.58
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-4297-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588417
dc.description.abstractسابقه و هدف: عفونت وابسته به ونتیلاتور دومین عفونت شایع با مورتالیته بالا (40-24%) می باشد که در بیماران دارای لوله تراشه روی می دهد. یکی از روشهای مهم پیشگیری از آن ساکشن ترشحات تجمع یافته در ناحیه ساب گلوتیک می باشد. در این مطالعه اثرات درناژ ترشحات ساب گلوتیک با لوله های تراشه اواک (Lo Track) بر میزان پنومونی زودرس وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه بررسی گردید. مواد و روشها: این مطالعه مداخله ای بر روی 80 بیمار (در دو گروه 40 نفر) بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) تهران اینتوبه شده با لوله تراشه معمولی و لوله تراشه دارای مجرای مخصوص جهت ساکشن ترشحات ساب گلوتیک انجام شد. در گروه آزمایش، ساکشن ترشحات ساب گلوتیک بطور متناوب هر 1 تا 2 ساعت به مدت 18 ساعت طی شبانه روز در سه روز اول انجام شد و در گروه شاهد، بعلت نوع لوله ساکشن ترشحات ساب گلوتیک انجام نشد. میزان پنومونی وابسته به ونتیلاتور زودرس طی 5 روز اول لوله گذاری در دو گروه مورد بررسی و مقایسه قرارگرفت. یافته ها: در هر گروه 3 نفر به علت مرگ و جدا شدن از ونتیلاتور از مطالعه خارج شدند. میزان پنومونی زودرس با معیار درجه بندی کلینیکال پنومونی به میزان مساوی یا بیشتر از شش در گروه با ساکشن ترشحات ساب گلوتیک 4 نفر (8/10%) و در گروه بدون ساکشن 7 نفر (9/18%) بود. میزان افزایش گلبول های سفید (بیش از 11000 در میلی لیتر خون) و رده پلی مورفونوکلئر (باند سل بیش از 50%) در گروه با ساکشن ترشحات ساب گلوتیک در 6 بیمار (2/16%) و در گروه بدون ساکشن در 7 بیمار (9/18%) مشاهده شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان عفونت ریوی وابسته به ونتیلاتور زودرس را می توان با استفاده از لوله تراشه های دارای مجرای مخصوص جهت ساکشن ترشحات کاهش داد.fa_IR
dc.format.extent199
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.15.1.58
dc.subjectبخش مراقبت ویژهfa_IR
dc.subjectپنومونیfa_IR
dc.subjectساکشنfa_IR
dc.subjectونتیلاتورfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleتاثیرساکشن ترشحات ساب گلوتیک بر میزان پنومونی وابسته به ونتیلاتور در بیماران بستری در مراقبت های ویژهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume15
dc.citation.issue1
dc.citation.spage58
dc.citation.epage62


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد