تاثیر مصرف شیر حاوی لاکتوباسییلوس اسیدو فیلوس بر آسیب شناسی بافتی و شاخص های سرمی آسیب بافت کبد در رت های دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Abstract

سابقه و هدف: بیماری دیابت به عنوان یکی از عوامل اصلی شیوع اختلالات کبدی شناخته شده است. لذا هدف از مطالعه حاضر ارزیابی آسیب کبد در دیابت ملیتوس و بررسی اثرات محافظتی شیرحاوی لاکتوباسییلوس اسیدو فیلوس در موش های صحرایی دیابتی شده توسط استرپتوزوتوسین می باشد.

مواد و روشها: در این مطالعه تجربی، 60 سر موش صحرایی نر به طور تصادفی به 6 گروه 10 عددی گروه شاهد سالم، گروه دیابتی، گروه های سالم تیمار شده به ترتیب با 10 و 20 درصد شیر حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس، گروه های دیابتی تیمار شده به ترتیب با 10 و 20 درصد شیر حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس تقسیم شدند. پس از گذشت 60 روز از آزمایش نمونه خون ناشتا مستقیم از قلب رت ها جهت آزمایش سطوح سرمی آلانین آمینوترانسفراز(ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز(AST)، آلکالین فسفاتاز(ALP)، آلبومین و بیلی روبین تام اخذ گردید. برای آسیب شناسی بافت کبد نیز برش هایی با رنگ آمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، طبق روش های معمول تهیه مقاطع هیستوپاتولوژی تهیه گردید.

یافته‌ها: موش های صحرایی دیابتی افزایش معنی دار شاخص های سرمی آسیب بافت کبد را در مقایسه با گروه شاهد نشان دادند (p≤0/05). در حالی که در گروه دیابتی تیمار شده با شیرحاوی لاکتوباسییلوس اسیدو فیلوس، این شاخص ها در مقایسه با گروه دیابتی به طور معنی داری کاهش نشان داد (p≤0/05). کمترین میزان ALT، AST و ALP در گروه دیابتی تیمار شده با20 درصد شیر حاوی لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس به ترتیب برابر با 6.5±78 , 205±3.4 و 168±1.9 مشخص گردید. یافته های آسیب شناسی کبد در توافق با نتایج بیوشیمیایی سرم نشانگر بهبود ساختار بافت آسیب دیده کبد در موش های دیابتی بود.

نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد شیرحاوی لاکتوباسییلوس اسیدوفیلوس دارای اثرات محافظتی از بافت کبد در دیابت القاء شده با استرپتوزوتوسین می باشد