نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorزمانی, پیمانfa_IR
dc.contributor.authorموسوی, سیده مریمfa_IR
dc.contributor.authorرضایی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorدلفی, وفاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:39:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:39:47Z
dc.date.available1399-08-23T07:39:47Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:39:47Z
dc.date.issued2014-09-01en_US
dc.date.issued1393-06-10fa_IR
dc.identifier.citationزمانی, پیمان, موسوی, سیده مریم, رضایی, حسین, دلفی, وفا. (1393). تأثیر افزودن حرکات بیانگر به رویکرد شنیداری-کلامی در درک و بیان برخی افعال ساده به کودکان 3-2 ساله کم شنوای شدید. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 16(9), 29-35. doi: 10.18869/acadpub.jbums.16.9.29fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.16.9.29
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-4986-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588349
dc.description.abstract سابقه و هدف: مسئله مهم در رابطه با اثربخشی گفتاردرمانی کودکان کم شنوای شدید، نوع و روش آموزش آیتمهای زبانی گفتاری است. اخیراً درمانگران به رویکردهای ترکیبی توجه بیشتری می کنند. بررسی تأثیر افزودن حرکات بیانگر به رویکرد شنیداری کلامی در گفتاردرمانی کودکان کم شنوای شدید، هدف این پژوهش می باشد. مواد و روشها: این کارآزمایی بالینی دوسو کور روی 66 کودک کم شنوای شدید (دو گروه 33 نفره) انجام شد. در گروه مورد از روش شنیداری کلامی به همراه حرکات بیانگر و در گروه شاهد از روش شنیداری کلامی برای آموزش هشت فعل فارسی استفاده شد. امتیازات زبانی قبل و بعد از مداخلات بوسیله آزمون فارسی نیوشا محاسبه و در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت (2N 201306027657 :IRCT) . یافته ها: نمره زبان درکی افعال در گروه مورد، قبل و بعد از مداخله به ترتیب برابر 51/0±52/2 و 39/0±28/4، (001/0=p) و در گروه شاهد برابر 66/0±62/2 و 61/0±44/3، (045/0=p) بود. تفاوت بین دو گروه بعد از مداخلات معنی دار شد (032/0=p). نمره زبان بیانی افعال در گروه مورد، قبل و بعد از مداخله به ترتیب برابر 47/0±70/1 و 70/0±21/3، (001/0=p) و در گروه شاهد برابر 51/0±62/1 و 29/0±19/2، (055/0=p) بود. تفاوت بین دو گروه بعد از مداخلات معنی دار بود (012/0=p). نتیجه گیری: افزودن حرکات بیانگر به روش شنیداری کلامی توانست باعث تغییر معنی دار در نمره زبان بیانی افعال ساده کودکان 3-2 ساله کم شنوای شدید شود. اما هر دو روش ترکیبی و شنیداری کلامی برای آموزش زبان درکی افعال ساده در این کودکان تأثیر مثبت و یکسان داشتند.fa_IR
dc.format.extent302
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.18869/acadpub.jbums.16.9.29
dc.subjectکم شنوایی شدیدfa_IR
dc.subjectفعل سادهfa_IR
dc.subjectحرکات بیانگرfa_IR
dc.subjectرویکرد شنیداری کلامی.fa_IR
dc.subjectبافت شناسیfa_IR
dc.titleتأثیر افزودن حرکات بیانگر به رویکرد شنیداری-کلامی در درک و بیان برخی افعال ساده به کودکان 3-2 ساله کم شنوای شدیدfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحقیقیfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentکمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات توانبخشی عضلانی اسکلتی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازfa_IR
dc.contributor.departmentگروه گفتار درمانی، دانشکده توانبخشی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهوازfa_IR
dc.citation.volume16
dc.citation.issue9
dc.citation.spage29
dc.citation.epage35


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد