افزایش سمیت داروهای شیمی درمانی با رتینوئیک اسید تمام ترانس بر روی سلول‌های CD44

Abstract

سابقه و هدف: در مطالعات اخیر علت مقاومت تومور مری به داروهای شیمی درمانی، وجود سلول­های CD44 تمایز نیافته بیان شده است. هدف از این مطالعه بررسی اثرات تمایز­گری ″رتینوئیک اسید تمام ترانس″ برای کاهش مقاومت تومور­ها به شیمی درمانی و همچنین بهبود اثر سمیّتی آنها می باشد.

مواد و روشها: دراین مطالعه تجربی سلول­های CD44+ و CD44-با روش MACS از رده سلولیKYSE-30 جدا گردید. اثرات سمیتی تیمار رتینوئیک اسید با سیس پلاتین و رتینوئیک اسید با 5-فلورواوراسیل به طور مجزا بر روی دو گروه سلولی CD44+ و CD44- بررسی و سمیت سلولی با استفاده از روش­ تعیین فعالیت متابولیکی، رنگ آمیزی آکریدین اورنج/ اتیدیوم بروماید و فلوسایتومتری تعیین گردید.

یافته ­ها: شناساگر CD44 در 6/25 درصد از جمعیت رده سلولی KYSE-30 بیان شده بود. یافته های حاصل از روش فلوسایتومتری نشان داد که تیمار ترکیب رتینوئیک اسید با داروها باعث افزایش توقف سیکل سلولی در سلول­های CD44+ شد (0/05 p<) اما در سلول­های CD44- چنین اثری را نشان نداد . روش تعین فعالیت متابولیکی افزایش مرگ میر سلولی به همراه کاهش IC50 و رنگ آمیزی آکریدین اورنج/ اتیدیوم بروماید افزایش درصد سلول های آپوپتوز اولیه و ثانویه در سلول های CD44+ نشان داد اما در سلولهای CD44- این اثرات فقط در ترکیب رتینوئیک اسید با سیس پلاتین مشاهده شد. (0/05 p<)

نتیجه گیری: نتایج این تحقیق نشان داد که رتینوئیک اسید تمام ترانس، باعث افزایش سمیت داروهای سیس پلاتین و 5- فلورواوراسیل بر روی سلول­های CD44+ گردید.