نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنظیری, فرشتهfa_IR
dc.contributor.authorعلیجانپور،, ابراهیمfa_IR
dc.contributor.authorربیعی،, سیدمظفرfa_IR
dc.contributor.authorسیفی, ،شهرامfa_IR
dc.contributor.authorمیر, مهرافزاfa_IR
dc.contributor.authorحسین پور،, محمدfa_IR
dc.contributor.authorبیژنی, علیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:38:33Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:38:33Z
dc.date.available1399-08-23T07:38:33Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:38:33Z
dc.date.issued2007-10-01en_US
dc.date.issued1386-07-09fa_IR
dc.identifier.citationنظیری, فرشته, علیجانپور،, ابراهیم, ربیعی،, سیدمظفر, سیفی, ،شهرام, میر, مهرافزا, حسین پور،, محمد, بیژنی, علی. (1386). مقایسه اثر میدازولام و پرومتازین خوراکی بر میزان کاهش اضطراب جداسازی اطفال از والدین قبل از بیهوشی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 9(4), 29-32.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-2519-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/588226
dc.description.abstractسابقه‌ و هدف‌: جدایی از والدین در کودکان قبل از عمل جراحی موجب تغییرات رفتاری و مشکلات مربوطه می شود. هدف از این مطالعه مقایسه اثر میدازولام و پرومتازین خوراکی بر میزان کاهش اضطراب در جداسازی اطفال از والدین قبل از بیهوشی می باشد.مواد و روشها: این مطالعه به روش کارآزمایی بالینی بر روی 56 کودک 1تا5 ساله باASA کلاس I (انجمن متخصصین بیهوشی آمریکا) کاندید عمل جراحی الکتیو در بابل انجام شد. این بیماران بصورت تصادفی به دو گروه 28 نفره تقسیم شدند. به گروه اول میدازولام 0.3mg/kg و به گروه دوم پرومتازین 1mg/kg خوراکی (20تا30 دقیقه) قبل از ورود به اتاق عمل در تخت بستری یا در آغوش والدین داده شد. نحوه جدایی کودک از والدین، تغییرات همودینامیک (ضربان قلب) در هنگام ورود به اتاق عمل، قبل و بعد از اینداکشن و همچنین تهوع واستفراغ بعد از عمل و مدت زمان ریکاوری بررسی و ثبت گردید.یافته ها: میانگین سنی گروه میدازولام 25/18±36ماه و گروه پرومتازین 86/15±36 ماه بود. نحوه جدا شدن کودک از والدین در گروه میدازولام راحتر از گروه پرومتازین بود (0.019=p) میانگین ضربان قلب در گروه میدازولام قبل از پره مد 18/10±96/107، قبل از بیهوشی 2/14± 18/116 و پس از لوله گذاری 82/16±61/125در دقیقه بود. این میزان در گروه پرومتازین به ترتیب 4/9±82/104، 73/13±68/118 و4/18±96/128 در دقیقه بود. تهوع و استفراغ بعد از عمل در دو گروه دیده نشد. مدت زمان ریکاوری مناسب (کوتاه) در گروه میدازولام (6/78%) و گروه پرومتازین (6/53%) بوده است.بحث‌ و نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که جداسازی کودکان کمتر از 5 سال از والدین با میدازولام خوراکی بهتر از پرومتازین خوراکی صورت می گیرد.fa_IR
dc.format.extent280
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectاضطرابfa_IR
dc.subjectمیدازولامfa_IR
dc.subjectپرومتازینfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleمقایسه اثر میدازولام و پرومتازین خوراکی بر میزان کاهش اضطراب جداسازی اطفال از والدین قبل از بیهوشیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue4
dc.citation.spage29
dc.citation.epage32


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد