تعیین نیروی انسانی مامائی در بلوک زایمان بیمارستان ها با استفاده از مدل میزان موالید

Abstract

سابقه و هدف: برنامه ریزی نیروی انسانی علاوه بر کاهش هزینه در بیمارستان ها، می تواند کیفیت مراقبت بیماران را تضمین نماید. لذا این مطالعه که بخشی از یک پژوهش جامع می باشد با هدف کاربرد روش میزان موالید در برآورد تعداد مامای مورد نیاز در بخش زایمان انجام شد. مواد و روش­ ها: در این مطالعه تحلیلی با روش تصادفی سیستماتیک تعداد 334 نمونه از مراجعین به بخش زایمان دو بیمارستان تابع سازمان تامین اجتماعی در استان خراسان رضوی انتخاب شد. داده ها به صورت گذشته نگر از پرونده پزشکی بیماران با استفاده از پرسشنامه مدل "میزان موالید" مشتمل بر 34 آیتم مربوط به عوامل بالینی مادر و نوزاد که بر اساس امتیاز کسب شده در گروه های پنج گانه (امتیاز 6 در گروه یک، امتیاز 9-7 در گروه دو، امتیاز 13-10 در گروه سه، امتیاز 18-14 در گروه چهار و امتیاز 19 و بالاتر در گروه پنج) قرار گرفتند، جمع آوری و در نهایت مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. یافته ­ها: نتایج نشان داد که مدت اقامت در بخش های زایمان بیمارستان های استان و شهرستان به ترتیب 5/18±12/07 و 4/22±7/17 ساعت بود (0/001>p). میانگین نسبت مدت زمان مراقبت ماما در دو بیمارستان مذکور به صورت معنی دار متفاوت بود (0/001>p). نتایج حاکی از تعداد بیشتر مراجعین با شرایط پیچیده در بلوک زایمان بیمارستان استان بود. مطابق مدل "میزان موالید" حدود 60% بیماران بیمارستان استان در گروه 4 و 5 قرار داشتند، در حالیکه در بیمارستان دیگر 18% بود. تعداد مامای مورد نیاز به ترتیب در بیمارستان های شهرستان و استان 27 و 72 معادل تمام وقت بود؛ که با تبدیل به صورت شاخص معادل یک ماما به ازای 142 و 95 زایمان سالانه در بیمارستان های یاد شده به دست آمد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که استفاده از مدل میزان موالید، با توجه به در نظر گرفتن مدت اقامت و سطح شدت علائم مددجویان، مدلی مناسب جهت تعیین نیروی انسانی مامایی در بلوک زایمان می باشد.