تأثیر آموزش به شیوه فردمحور بر نشانه‌های زودرس یائسگی

Abstract

سابقه و هدف: یائسگی یکی از مهم­ترین بحران­های زندگی زنان است و علائمی که زنان در این مرحله تجربه می­کنند، از جمله چالش­های مهم مراقبتی می­باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی تأثیر آموزش به شیوه فرد­محور بر نشانه­های زودرس یائسگی (پیامد اولیه) و تعداد گرگرفتگی (پیامد ثانویه) انجام شد.

مواد و روشها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، 124 زن یائسه دارای پرونده بهداشتی در پایگاه بهداشتی مشارکتی ولیعصر شهرستان اسلامشهر در سال 1392 که با روش بلوک­بندی تصادفی در دو گروه 62 نفره یادگیری فردمحور و کنترل قرار گرفتند، انجام شد. آموزش به صورت در اختیار قرار دادن 3 دفترچه راهنما حاوی علائم یائسگی و راهکارهای مقابله با این علائم به شرکت­کنندگان در یک روز مشخص طی 3 هفته متوالی بود. نشانه­های زودرس یائسگی با استفاده از مقیاس گرین (63-0) قبل از مداخله و 4 هفته پس از پایان مداخله ارزیابی شد. داده­ها با استفاده مدل خطی عمومی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. 25N201305063027IRCT:

یافته‌ها: بین دو گروه از نظر مشخصات فردی- اجتماعی و میانگین نمره گرین قبل از مداخله تفاوت آماری معنی­داری وجود نداشت. میانگین نمره کلی گرین 4 هفته پس از پایان مداخله به طور معنی­داری درگروه فردمحور (4/6- تا 5/8-95% confidence interval:، 5/7-adjusted difference:) کمتر از گروه کنترل بود (0/001>p). تعداد دفعات گرگرفتگی نیز 4 هفته پس از پایان مداخله به طور معنی­داری در گروه فردمحور (9/1- تا 6/6-، 9/3-) کمتر از گروه کنترل بود (0/001>p).

نتیجه گیری: یادگیری به شیوه فردمحور توانست باعث کاهش نشانه­های زودرس یائسگی گردد. لذا این شیوه آموزشی می­تواند به عنوان راهکاری مناسب در جهت ارتقای سلامتی زنان و رویارویی بهتر آنها با نشانه­های آزار­دهنده یائسگی در مداخلات بهداشتی مورد توجه قرار گیرد.