نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorنجف زاده ورزی, حسینfa_IR
dc.contributor.authorخاکساری مهابادی, محمودfa_IR
dc.contributor.authorحاجی, عبدالهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:34:31Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:34:32Z
dc.date.available1399-08-23T07:34:31Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:34:32Z
dc.date.issued2015-10-01en_US
dc.date.issued1394-07-09fa_IR
dc.identifier.citationنجف زاده ورزی, حسین, خاکساری مهابادی, محمود, حاجی, عبداله. (1394). مقایسه تاثیر آرسنیت سدیم و نانوآرسنیت سدیم روی ناهنجاری‌های ظاهری و اسکلتی جنین‌های موش صحرایی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 17(10), 60-66. doi: 10.22088/jbums.17.10.60fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.17.10.60
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-5251-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587816
dc.description.abstractسابقه و هدف: آرسنیک سبب ناهنجاریهای مادرزادی در انسان و حیوانات می­شود. نانوآرسنیت توان بیشتری در ایجاد آپوپتوز دارد، از آنجایی که تاکنون اثرات نانو آرسنیت بر ناهنجاری های جنینی ارزیابی نشده لذا این مطالعه به منظور مقایسه اثر آرسنیت سدیم و نانوآرسنیت سدیم بر روی ناهنجاری­های اسکلتی جنین موش صحرایی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی در مدل حیوانی بر روی 23 سر موش صحرایی آبستن در 4 گروه انجام شد. تایید آبستنی با مشاهده پلاک واژنی بود. در روز دهم آبستنی به گروه اول (گروه شاهد، 7 سر) نرمال سالین و به گروه­های دیگر به ترتیب آرسنیت سدیم با دوز 11 میلی­گرم (5 سر)، نانوآرسنیت سدیم با دوزهای 1 (5 سر) و 11 (7 سر) میلی­گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن، بصورت داخل صفاقی، تزریق گردید. در روز بیستم آبستنی موش ها آسان کشی شدند و پس از خارج کردن جنین­ها، طول و وزن آنها تعیین و با آلیزارین قرمز-آلسین آبی رنگ­آمیزی شدند. ناهنجاری­های سیستم اسکلتی جنین­ها از جمله شکاف کام، بدشکلی های دنده ها، مهره ها و ستون فقرات، جناغ، دستها و پاها، انگشتان و کاهش استخوان سازی بوسیله استریومیکروسکوپ بررسی و مقایسه شد.یافته­ها: آرسنیت معمولی و نانو وزن جنین را بطور معنی داری از حدود 5 گرم در گروه شاهد به کمتر از 2 گرم رساندند (0/033 p≤) و طول جنین را  از حدود 38 میلیمتر به 28 میلیمتر کاهش دادند (0/023 p≤). کاهش طول و وزن جنین ها با دوز 11 میلی­گرم نانو در مقایسه با آرسنیت معمولی (11 میلی­گرم) معنی دار بود (0/033 p≤). درصد وقوع ناهنجاریها در گروه های تحت تیمار از 3 تا 47 درصد بوده در حالی که در گروه شاهد ناهنجاری اسکلتی مشاهده نشد. نتیجه گیری: نانوآرسنیت نسبت به آرسنیت معمولی اثرات بیشتری بر کاهش وزن و طول جنین و برخی از ناهنجاری های اسکلتی مثل شکاف کام دارد. fa_IR
dc.format.extent163
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.22088/jbums.17.10.60
dc.subjectآرسنیت سدیمfa_IR
dc.subjectناهنجاری اسکلتیfa_IR
dc.subjectجنین موش صحراییfa_IR
dc.subjectفارماکولوژیfa_IR
dc.titleمقایسه تاثیر آرسنیت سدیم و نانوآرسنیت سدیم روی ناهنجاری‌های ظاهری و اسکلتی جنین‌های موش صحراییfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحقیقیfa_IR
dc.citation.volume17
dc.citation.issue10
dc.citation.spage60
dc.citation.epage66


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد