مقایسه تاثیر آرسنیت سدیم و نانوآرسنیت سدیم روی ناهنجاری‌های ظاهری و اسکلتی جنین‌های موش صحرایی

Abstract

سابقه و هدف: آرسنیک سبب ناهنجاریهای مادرزادی در انسان و حیوانات می­شود. نانوآرسنیت توان بیشتری در ایجاد آپوپتوز دارد، از آنجایی که تاکنون اثرات نانو آرسنیت بر ناهنجاری های جنینی ارزیابی نشده لذا این مطالعه به منظور مقایسه اثر آرسنیت سدیم و نانوآرسنیت سدیم بر روی ناهنجاری­های اسکلتی جنین موش صحرایی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی در مدل حیوانی بر روی 23 سر موش صحرایی آبستن در 4 گروه انجام شد. تایید آبستنی با مشاهده پلاک واژنی بود. در روز دهم آبستنی به گروه اول (گروه شاهد، 7 سر) نرمال سالین و به گروه­های دیگر به ترتیب آرسنیت سدیم با دوز 11 میلی­گرم (5 سر)، نانوآرسنیت سدیم با دوزهای 1 (5 سر) و 11 (7 سر) میلی­گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن، بصورت داخل صفاقی، تزریق گردید. در روز بیستم آبستنی موش ها آسان کشی شدند و پس از خارج کردن جنین­ها، طول و وزن آنها تعیین و با آلیزارین قرمز-آلسین آبی رنگ­آمیزی شدند. ناهنجاری­های سیستم اسکلتی جنین­ها از جمله شکاف کام، بدشکلی های دنده ها، مهره ها و ستون فقرات، جناغ، دستها و پاها، انگشتان و کاهش استخوان سازی بوسیله استریومیکروسکوپ بررسی و مقایسه شد.یافته­ها: آرسنیت معمولی و نانو وزن جنین را بطور معنی داری از حدود 5 گرم در گروه شاهد به کمتر از 2 گرم رساندند (0/033 p≤) و طول جنین را از حدود 38 میلیمتر به 28 میلیمتر کاهش دادند (0/023 p≤). کاهش طول و وزن جنین ها با دوز 11 میلی­گرم نانو در مقایسه با آرسنیت معمولی (11 میلی­گرم) معنی دار بود (0/033 p≤). درصد وقوع ناهنجاریها در گروه های تحت تیمار از 3 تا 47 درصد بوده در حالی که در گروه شاهد ناهنجاری اسکلتی مشاهده نشد.

نتیجه گیری: نانوآرسنیت نسبت به آرسنیت معمولی اثرات بیشتری بر کاهش وزن و طول جنین و برخی از ناهنجاری های اسکلتی مثل شکاف کام دارد.