تاثیر پیگیری تلفنی پس از ترخیص بر میزان امیدواری و کیفیت زندگی بیماران بستری در بخش مراقبت‌های قلبی

Abstract

سابقه و هدف: آموزش بیماران و پیگیری آنان پس از ترخیص از بخش های مراقبت ویژه، نقش مهمی در بازتوانی دارد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر پیگیری تلفنی پس از ترخیص بر میزان امیدواری و کیفیت زندگی بیماران بستری در بخش مراقبت­های قلبی در بیمارستان­های تامین اجتماعی استان مازندران می باشد.

مواد و روش­ها: در این مطالعه مورد-شاهدی 60 نفر از بیمارن بستری در بخش مراقبت­های ویژه قلبی بیمارستان­های تامین اجتماعی استان مازندران در بیمارستانهای تامین اجتماعی مازندران بطور تصادفی انتخاب شدند (30 نفر گروه آزمایش و 30 نفر گروه کنترل). برای جمع‌آوری داده­ها از پرسش­نامه امیدواری Miler با 48 سوال و پرسش­نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی با 26 سوال استفاده شد. قبل از ترخیص به هر دو گروه آموزشهای لازم داده شد و گروه درمان علاوه بر آموزش قبل از ترخیص مدت یک ماه از طریق تلفن نیز پیگیری شدند سپس دو گروه یک ماه پس از ترخیص از نظر امیدواری و کیفیت زندگی مقایسه شدند.

یافته ­ها: دو گروه در زمان ترخیص از نظر امیدواری و کیفیت زندگی برابر بودند اما یک ماه پس از ترخیص در گروه مداخله تلفنی میزان امیدواری (33±155 در مقابل 25±138)و کیفیت زندگی(15±87 در مقابل 11±75) بطور معنی داری بهبودی نشان داد (بتر تیب 0/025p=و 0/001p=).

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پیگیری تلفنی بیماران پس از ترخیص موجب بهبود امیدواری و کیفیت زندگی آنان میشود. بنابراین پیگیری تلفنی باید به عنوان یک روش کم هزینه و در دسترس جهت ارتقاء کیفیت زندگی و امیدواری بیماران قلبی مورد توجه قرار گیرد