نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorخادمی کلانتری،, خسروfa_IR
dc.contributor.authorعباس زاده امیردهی،, مریمfa_IR
dc.contributor.authorطالبیان مقدم،, سعیدfa_IR
dc.contributor.authorهادیان, محمدرضاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:34:19Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:34:19Z
dc.date.available1399-08-23T07:34:19Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:34:19Z
dc.date.issued2009-06-01en_US
dc.date.issued1388-03-11fa_IR
dc.identifier.citationخادمی کلانتری،, خسرو, عباس زاده امیردهی،, مریم, طالبیان مقدم،, سعید, هادیان, محمدرضا. (1388). تاثیر سرعت حرکت، خستگی عضلانی و اثر متقابل آنها بر هماهنگی بین عضلات کوادری سپس و همسترینگ. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 11(2), 61-66.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-3130-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587794
dc.description.abstractسابقه و هدف: هماهنگی بین عضلانی از جنبه های بیومکانیکی و کنترل عصبی عضلانی نقش مهمی در عملکرد و جلوگیری از صدمات مفصل زانو ایفا می کند. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر سرعت، خستگی و اثر متقابل آنهابر هماهنگی بین عضلات همسترینگ و کوادری سپس انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بر روی 31 فرد سالم غیر ورزشکار (24زن و 7 مرد) 30-20 سال که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند، انجام گردید. جهت اعمال خستگی از 60 حرکت فلکشن و اکستنشن زانو با حداکثر قدرت ارادی در سرعت 45درجه برثانیه استفاده گردید. الکترومیوگرافی سطحی از عضلات کوادری سپس و همسترینگ های داخلی و خارجی جهت شروع فعالیت الکتریکی این عضلات در حین انجام حرکت اکستنشن زانو با سرعت های 45، 150و 300درجه بر ثانیه با استفاده از دستگاه ایزوکاینتیک قبل و بعد از خستگی ثبت گردید. سپس داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که شروع فعالیت الکترومیوگرافیک عضلات همسترینگ در تمام سرعتها و در شرایط خستگی و بدون اعمال خستگی، با تأخیر نسبت به عضلات چهارسررانی صورت میگیرد. میانگین زمان تأخیردر شرایط بدون خستگی در سرعت 45 درجه بر ثانیه 2/13±3/74 میلی ثانیه، در سرعت 150درجه بر ثانیه5/7±50 میلی ثانیه، در سرعت300درجه بر ثانیه 2/7±8/53 میلی ثانیه بدست آمد که با ازدیاد سرعت کاهش یافت (05/0>p). در حالت خستگی در سرعت درجه بر ثانیه 8/8±68 میلی ثانیه، در سرعت 150درجه بر ثانیه 6/11±8/50 میلی ثانیه، در سرعت 300درجه بر ثانیه 4/3±3/48 میلی ثانیه بدست آمد. بجز در مورد عضله واستوس مدیالیس با همسترینگ با ازدیاد سرعت تغییری نکرد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که سرعت های بالا بر روی اختلاف زمانی بین شروع فعالیت عضلات کوادری سپس و همسترینگ نسبت به هم و در ارتباط با سرعت تاثیر بیشتری دارد و در واقع می توان گفت عمده تغییرات مشاهده شده مربوط به اثر سرعت می باشد نه خستگی.fa_IR
dc.format.extent1295
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectهماهنگیfa_IR
dc.subjectزانوfa_IR
dc.subjectخستگی عضلانیfa_IR
dc.subjectسرعتfa_IR
dc.subjectالکترومیوگرافیfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleتاثیر سرعت حرکت، خستگی عضلانی و اثر متقابل آنها بر هماهنگی بین عضلات کوادری سپس و همسترینگfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume11
dc.citation.issue2
dc.citation.spage61
dc.citation.epage66


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد