تاثیر سرعت حرکت، خستگی عضلانی و اثر متقابل آنها بر هماهنگی بین عضلات کوادری سپس و همسترینگ

Abstract

سابقه و هدف: هماهنگی بین عضلانی از جنبه های بیومکانیکی و کنترل عصبی عضلانی نقش مهمی در عملکرد و جلوگیری از صدمات مفصل زانو ایفا می کند. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر سرعت، خستگی و اثر متقابل آنهابر هماهنگی بین عضلات همسترینگ و کوادری سپس انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه از نوع نیمه تجربی بر روی 31 فرد سالم غیر ورزشکار (24زن و 7 مرد) 30-20 سال که به روش نمونه گیری آسان انتخاب شده بودند، انجام گردید. جهت اعمال خستگی از 60 حرکت فلکشن و اکستنشن زانو با حداکثر قدرت ارادی در سرعت 45درجه برثانیه استفاده گردید. الکترومیوگرافی سطحی از عضلات کوادری سپس و همسترینگ های داخلی و خارجی جهت شروع فعالیت الکتریکی این عضلات در حین انجام حرکت اکستنشن زانو با سرعت های 45، 150و 300درجه بر ثانیه با استفاده از دستگاه ایزوکاینتیک قبل و بعد از خستگی ثبت گردید. سپس داده ها مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: یافته های مطالعه نشان داد که شروع فعالیت الکترومیوگرافیک عضلات همسترینگ در تمام سرعتها و در شرایط خستگی و بدون اعمال خستگی، با تأخیر نسبت به عضلات چهارسررانی صورت میگیرد. میانگین زمان تأخیردر شرایط بدون خستگی در سرعت 45 درجه بر ثانیه 2/13±3/74 میلی ثانیه، در سرعت 150درجه بر ثانیه5/7±50 میلی ثانیه، در سرعت300درجه بر ثانیه 2/7±8/53 میلی ثانیه بدست آمد که با ازدیاد سرعت کاهش یافت (05/0>p). در حالت خستگی در سرعت درجه بر ثانیه 8/8±68 میلی ثانیه، در سرعت 150درجه بر ثانیه 6/11±8/50 میلی ثانیه، در سرعت 300درجه بر ثانیه 4/3±3/48 میلی ثانیه بدست آمد. بجز در مورد عضله واستوس مدیالیس با همسترینگ با ازدیاد سرعت تغییری نکرد.نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد که سرعت های بالا بر روی اختلاف زمانی بین شروع فعالیت عضلات کوادری سپس و همسترینگ نسبت به هم و در ارتباط با سرعت تاثیر بیشتری دارد و در واقع می توان گفت عمده تغییرات مشاهده شده مربوط به اثر سرعت می باشد نه خستگی.