تاثیر اریترومایسین بر عبور روده ای سیکلوسپورین

Abstract

سابقه و هدف: در صورت مصرف همزمان سیکلوسپورین و اریترومایسین احتمال بروز سمیت کلیوی وجود دارد که میتواند ناشی از تداخل در سطح جذب و یا متابولیسم باشد. این مطالعه به منظور بررسی تاثیر اریترومایسین در جذب روده ای سیکلوسپورین و پایداری دارو در دمای 37 درجه سانتیگراد، همچنین جذب سطحی آن به سرنگ و لوله های پلاستیکی انجام شد تا مکانیسم این تداخل مورد ارزیابی قرار گیرد.مواد و روشها: در این مطالعه از 32 رت نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 300-200 گرم استفاده شده است. رت ها به چها گروه تست و چهار گروه کنترل (مجموعا 8 گروه) تقسیم شدند. پس از بیهوش نمودن حیوان محلول سیکلوسپورین با غلظت های 20 و 15 و 10 و 5 میکرومولار در حضور (در چهار گروه تست) یا عدم حضور (در چهار گروه کنترل) اریترومایسین 150 میکرومولار با سرعت 2/0 میلی لیتر در دقیقه از روده کانوله شده عبور داده شد و نمونه گیری تا 90 دقیقه انجام گردید. نهایتا غلظت داروی باقیمانده در روده اندازه گیری شد و مقادیر نفوذپذیری های روده ای برای غظتهای مختلف دارو در شرایط مختلف مورد آزمایش، محاسبه گردید. برای تعیین مقدار دارو در کلیه نمونه ها از روش کروماتوگرافی فاز معکوس استفاده گردید.یافته ها: میانگین تعداد نفوذپذیری مؤثر سیکلوسپورین از (6-10 ×) 4/33-1/22 سانتیمتر بر ثانیه در گروه کنترل به (6-10 ×) 4/53- 2/37 سانتیمتر بر ثانیه در گروه تست افزایش یافته است که این اختلاف معنی دار بوده است (05/0>p). این دارو در شرایط آزمایش از پایداری خوبی برخوردار بود و در پایان طول دوره آزمایش حداکثر 5-4% از غلظت اولیه دارو کاسته شده است. لیکن مقدار قابل توجهی از دارو، جذب سرنگ و لوله ها می شود.نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که سیکلوسپورین دارای محلولیت کم و نفوذپذیری بالا می باشد و بخشی از تداخل اریترومایسین با سیکلوسپورین در سطح جذب صورت میگیرد.