نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآرامی،, جواهرfa_IR
dc.contributor.authorرضاسلطانی،, اصغرfa_IR
dc.contributor.authorخلخالی زاویه،, مینوfa_IR
dc.contributor.authorرهنما, لیلاfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T07:34:02Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T07:34:02Z
dc.date.available1399-08-23T07:34:02Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T07:34:02Z
dc.date.issued2012-01-01en_US
dc.date.issued1390-10-11fa_IR
dc.identifier.citationآرامی،, جواهر, رضاسلطانی،, اصغر, خلخالی زاویه،, مینو, رهنما, لیلا. (1390). تأثیر دو روش تمرین درمانی حس عمقی و تحملی در درمان بیماران با گردن درد مزمن غیر اختصاصی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 14(1), 77-84.fa_IR
dc.identifier.issn1561-4107
dc.identifier.issn2251-7170
dc.identifier.urihttp://jbums.org/article-1-3986-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587766
dc.description.abstractسابقه و هدف: گردن درد یکی از اختلالات شایع جوامع امروزی خصوصا جوامع صنعتی می باشد که در درمان آن افزایش تحمل عضلانی و بهبود عملکرد سیستم نوروماسکولار با انجام تمرینات حس عمقی دو رویکرد جدید درمانی هستند. این مطالعه به منظور بررسی تأثیر دو روش تمرین درمانی تحملی و برنامه تمرینی حس عمقی در درمان بیماران مبتلا به گردن درد مزمن غیر اختصاصی انجام شد. مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 47 بیمار زن و مرد مبتلا به گردن درد مزمن غیر اختصاصی انجام شد. بیماران از نمونه های در دسترس بودند که در دو گروه برنامه تحملی و برنامه حس عمقی طی ده جلسه درمان روزانه قرار گرفتند. تحمل عضلات فلکسور عمقی بکمک دستگاه فشارسنج چاتانوگا (میلی متر جیوه)، خطای بازسازی سر و گردن به وسیله کلاه با منبع پرتو لیزری (درجه)، میزان ناتوانی با استفاده از پرسشنامه فارسی و استاندارد شده (NPDS (Neck Pain & Disability Scale) &NDI(Neck Disability Index و درد از طریق Visual Analogue Scale) VAS) در مراحل قبل از درمان، جلسه دهم درمان و 45 روز پس از درمان اندازه گیری و در دو گروه مورد مقایسه قرار گرفت. یافته ها: در هر دو گروه، شاخص های تحمل، خطای بازسازی سر و گردن و درد قبل و بعد از درمان دارای تفاوت معنی داری بود (05/0>p و 01/0>p و 05/0>p). نتایج حاصل از مقایسه میانگین درصد اختلاف مقادیر قبل و بعد از درمان در بین دو گروه نشان داد که مقادیر شاخص تحمل در گروه تحملی و شاخص بازسازی مفصل در گروه حس عمقی هر یک به طور معنی داری بیشتر از گروه دیگر بود (003/0>p و 005/0=p). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که ده جلسه برنامه تمرینی تحملی و برنامه تمرینی حس عمقی در ناحیه گردن می تواند در بهبود تحمل، خطای حس عمقی و درد بیماران با گردن درد مزمن غیر اختصاصی موثر باشد. تمرینات تحملی به عنوان یک روش موثرتر در بهبود تحمل و برنامه تمرینی حس عمقی نیز در بهبود خطای بازسازی مفصل در بیماران با گردن درد مزمن غیر اختصاصی می باشند.fa_IR
dc.format.extent292
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابلfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Babol University Of Medical Sciencesen_US
dc.subjectگردنfa_IR
dc.subjectدردfa_IR
dc.subjectعضلاتfa_IR
dc.subjectحس عمقیfa_IR
dc.subjectتحملfa_IR
dc.subjectتمرینfa_IR
dc.subjectبیوشیمیfa_IR
dc.titleتأثیر دو روش تمرین درمانی حس عمقی و تحملی در درمان بیماران با گردن درد مزمن غیر اختصاصیfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeتحلیلیfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue1
dc.citation.spage77
dc.citation.epage84


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد