| dc.contributor.author | بنی هاشم, نادیا | fa_IR |
| dc.contributor.author | حسن نسب،, بهمن | fa_IR |
| dc.contributor.author | نظیری،, ،فرشته | fa_IR |
| dc.contributor.author | رحیمی فر،, علیرضا | fa_IR |
| dc.contributor.author | حسینی،, وحید | fa_IR |
| dc.contributor.author | شیرخوانی, زیبا | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T07:32:59Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T07:32:59Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T07:32:59Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T07:32:59Z | |
| dc.date.issued | 2011-05-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1390-02-11 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | بنی هاشم, نادیا, حسن نسب،, بهمن, نظیری،, ،فرشته, رحیمی فر،, علیرضا, حسینی،, وحید, شیرخوانی, زیبا. (1390). مقایسه اثر پروفیلاکتیک اندانسترون و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی. مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل, 13(3), 29-33. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 1561-4107 | |
| dc.identifier.issn | 2251-7170 | |
| dc.identifier.uri | http://jbums.org/article-1-3800-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/587659 | |
| dc.description.abstract | سابقه و هدف: تزریق مپریدین اینتراتکال برای افزایش بی دردی بعد از عمل در زنان تحت سزارین بسیار موثر است اما به دلیل اینکه با میزان بالایی از تهوع، استفراغ و خارش همراه است استفاده از آن محدود می شود. لذا این مطالعه به منظور بررسی اثر دگزامتازون و اندانسترون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی انجام شد.مواد و روشها: این مطالعه کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 50 زن کاندید سزارین انتخابی که بطور تصادفی به دو گروه 25 نفری تقسیم شدند، انجام گردید. بیماران با 50 میلی گرم لیدوکائین و 25 میلی گرم مپریدین (1.5cc) تحت بیهوشی اسپاینال قرار گرفتند. قبل از بیهوشی اسپاینال به گروه اول 8 میلی گرم دگزامتازون و به گروه دوم 8 میلی گرم اندانسترون داخل وریدی تزریق شد سپس بیماران از نظر وقوع تهوع، استفراغ و خارش در حین عمل، ریکاوری 6، 12 و 24 ساعت بعد از عمل مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. یافته ها: بیماران از نظر متغیرهای همودینامیک و بالاترین سطح بلوک حسی در دو گروه اندانسترون و دگزامتازون مشابه بودند. (16%) 4 نفر از گروه دگزامتازون و 7 نفر (28%) از گروه اندانسترون دچار تهوع شدند (496/0=p). استفراغ در 3 نفر (12%) گروه اندانسترون و 4 نفر (16%) زنان گروه دگزامتازون مشاهده شد (1=p). موردی از تهوع و استفراغ بعد از 2 ساعت گزارش نشد به علاوه 6 نفر (24%) بیماران گروه دگزامتازون و 7 نفر (28%) از بیماران در گروه اندانسترون دچار خارش شدند (747/0=p). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که دگزامتازون و اندانسترون میزان بروز تهوع، استفراغ و خارش تزریق مپریدین اینتراتکال را در زنان تحت سزارین انتخابی بطور یکسان کاهش می دهند. بنابران می توان دگزامتازون را بعنوان یک انتخاب مناسب در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپردین اینتراتکال بکار برد. | fa_IR |
| dc.format.extent | 117 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | مجله علمی دانشگاه علوم پزشکی بابل | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Babol University Of Medical Sciences | en_US |
| dc.subject | تهوع | fa_IR |
| dc.subject | استفراغ | fa_IR |
| dc.subject | اندانسترون | fa_IR |
| dc.subject | دگزامتازون | fa_IR |
| dc.subject | مپردین داخل نخاعی | fa_IR |
| dc.subject | بیوشیمی | fa_IR |
| dc.title | مقایسه اثر پروفیلاکتیک اندانسترون و دگزامتازون در پیشگیری از تهوع و استفراغ مپریدین اینتراتکال در زنان کاندید سزارین انتخابی | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | تحلیلی | fa_IR |
| dc.citation.volume | 13 | |
| dc.citation.issue | 3 | |
| dc.citation.spage | 29 | |
| dc.citation.epage | 33 | |
