اثرات پودر دانه شنبلیله بر فاکتورهای اکسیدانی و آنتی اکسیدانی در آسیب کبدی ناشی از ‏استامینوفن در موش‌های صحرایی نر

Abstract

سابقه و هدف: استامینوفن از طریق استرس اکسیداتیو می تواند منجر به آسیب کبدی شود. هدف از این مطالعه بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی پودر دانه شنبلیله بر فاکتورهای اکسیدانی و آنتی اکسیدانی در مسمومیت کبدی ناشی از استامینوفن می­باشد.

مواد و روشها: در این مطالعه تجربی 24 سر رت نر نژاد ویستار در محدوده وزنی 280-250 گرم به 4 گروه نرمال سالین، نرمال سالین +پودر دانه شنبلیله، استامینوفنی، استامینوفنی+پودر دانه شنبلیله تقسیم شدند. بعد از 24 ساعت گرسنگی، گروه­های نرمال و نرمال + پودر دانه شنبلیله، نرمال سالین و گروه­های استامینوفنی و استامینوفنی + پودر دانه شنبلیله، استامینوفن با دوز mg/kg1000 به صورت گاواژ دریافت کردند. پس از گذشت 6 ساعت گروه­های نرمال و استامینوفنی، نرمال سالین و گروه­های نرمال +پودر دانه شنبلیله و استامینوفنی+پودر دانه شنبلیله، پودر دانه شنبلیله با دوز mg/kg1000 را به صورت گاواژ دریافت کردند. دوازده ساعت پس از گاواژ دوم، رت­ها کشته شده و بافت کبدی، منجمد و بررسی گردید.

یافته­ها: پودر دانه شنبلیله باعث کاهش میزان مالون دی آلدئید و پراکسید هیدروژن نسبت به گروه استامینوفنی شد (به ترتیب 0/0305±0/2608 و 0/15362 ±1/56 در مقایسه با گروه استامینوفنی 0/34431±6/7 و 0/10481±2/38؛ 0/001 p<و 0/05 p<). همچنین فعالیت آنزیم پراکسیداز و کاتالاز نسبت به گروه استامینوفنی افزایش یافت (به ترتیب 3/3666±19/07 و 0/2424±1/174 در مقایسه با گروه استامینوفنی 2/46±8/108 و 0/089±0/614).

نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان داد که پودر دانه شنبلیله می تواند سبب کاهش استرس اکسیداتیو در آسیب کبدی ناشی از استامینوفن شود.