| dc.contributor.author | صالحیان, سعید | fa_IR |
| dc.contributor.author | منشیزاده, رحمتاله | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 1399-08-23T02:34:41Z | fa_IR |
| dc.date.accessioned | 2020-11-13T02:34:41Z | |
| dc.date.available | 1399-08-23T02:34:41Z | fa_IR |
| dc.date.available | 2020-11-13T02:34:41Z | |
| dc.date.issued | 2018-02-01 | en_US |
| dc.date.issued | 1396-11-12 | fa_IR |
| dc.identifier.citation | صالحیان, سعید, منشیزاده, رحمتاله. (1396). تحلیل تغییرات منابع آب زیرزمینی در ارتباط با ناپایداری منابع آب حوضه زایندهرود. سامانههاي سطوح آبگير باران, 5(4), 15-24. | fa_IR |
| dc.identifier.issn | 2423-5970 | |
| dc.identifier.uri | http://jircsa.ir/article-1-301-fa.html | |
| dc.identifier.uri | https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/567956 | |
| dc.description.abstract | چکیده
حوضه آبریز رودخانه زایندهرود یکی از حساسترین حوضههای آبریز کشور به لحاظ سیاسی، اجتماعی و اقتصادی است. در دو دهه اخیر حوضه زایندهرود دچار تنش آبی شده، به طوری که حدود سه پنجم طول رودخانه در قسمتهای میانی و پاییندست با ناپایداری منابع آب مواجه شده و به طور موقتی در آمده است. با خشکی جریان آب رودخانه، تخصیص آب به بخش کشاورزی با مشکل مواجه شده، به طوری که در 10 سال اخیر تنها 5 بار و آن هم فقط در چند ماه آب به طور کامل جریان داشته است. موقعیت بسته و خاصیت زایندگی حوضه زایندهرود به گونهای است که میزان برداشت از آب زیرزمینی در وقوع یا تشدید ناپایداری آبی حوضه مؤثر میباشد. در این پژوهش منابع آب زیرزمینی (قنات، چاه) و چشمههای موجود در حوضه زایندهرود در دو دوره آمار برداری 1385 و 1390 و تغییرات آنها مورد بررسی و مقایسه قرار گرفته است. نتایج پژوهش نشان میدهد که پس از وقوع ناپایداری منابع آب، کشاورزان برای جبران کم آبی و ادامه فعالیت خود، سعی در جبران کمبود آب از طریق حفر چاه و بهرهبرداری از آب زیرزمینی داشتهاند. این امر در افزایش چاهها از بخشهای میانی حوضه تا انتهای رودخانه قابل مشاهده است، به طوری که طی 10 سال (90-1380) حدود 9000 حلقه چاه برای جبران کم آبی در حوضه زایندهرود حفر شده و طی این زمان به طور میانگین 5 متر سطح ایستابی سفرههای زیرزمینی کاهش یافته است. همچنین در این دوره قنوات حوضه زایندهرود با کاهش آبدهی و خشکی شدیدی روبرو شده و تعداد چشمهها نیز به دلایل اقلیمی، کاهش داشته است. افزایش برداشت از سفرههای زیرزمینی موجب تشدید وضعیت ناپایدار آبی و خشکی حوضه گردیده است.
| fa_IR |
| dc.format.extent | 1 | |
| dc.format.mimetype | application/pdf | |
| dc.language | فارسی | |
| dc.language.iso | fa_IR | |
| dc.publisher | انجمن سیستمهای سطوح آبگیر باران ایران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | سامانههاي سطوح آبگير باران | fa_IR |
| dc.relation.ispartof | Journal of Rainwater Catchment Systems | en_US |
| dc.subject | واژههای کلیدی: منابع آب زیرزمینی | fa_IR |
| dc.subject | چاه | fa_IR |
| dc.subject | قنات | fa_IR |
| dc.subject | چشمه | fa_IR |
| dc.subject | حوضه آبریز زایندهرود | fa_IR |
| dc.subject | تخصصي | fa_IR |
| dc.title | تحلیل تغییرات منابع آب زیرزمینی در ارتباط با ناپایداری منابع آب حوضه زایندهرود | fa_IR |
| dc.type | Text | en_US |
| dc.type | پژوهشي | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه شهید بهشتی تهران | fa_IR |
| dc.contributor.department | دانشگاه شهید بهشتی تهران | fa_IR |
| dc.citation.volume | 5 | |
| dc.citation.issue | 4 | |
| dc.citation.spage | 15 | |
| dc.citation.epage | 24 | |