نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorاحمدزاده حشمتی, افشینfa_IR
dc.contributor.authorصادقی فر, امیررضاfa_IR
dc.contributor.authorسعید, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorاحراری, محمد نعیمfa_IR
dc.contributor.authorبرکم, محسنfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T01:54:56Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T01:54:56Z
dc.date.available1399-08-23T01:54:56Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T01:54:56Z
dc.date.issued2016-05-01en_US
dc.date.issued1395-02-12fa_IR
dc.identifier.citationاحمدزاده حشمتی, افشین, صادقی فر, امیررضا, سعید, علیرضا, احراری, محمد نعیم, برکم, محسن. (1395). مقایسۀ نتایج درمان جراحی سندرم تونل کارپ با دو روش جراحی باز و جراحی با برش محدود به وسیلۀ چاقوی Smillie. مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران, 26(136), 9-17.fa_IR
dc.identifier.issn1735-9260
dc.identifier.issn1735-9279
dc.identifier.urihttp://jmums.mazums.ac.ir/article-1-7525-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/564205
dc.description.abstractسابقه و هدف: سندرم تونل کارپ یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی است که بیماران را به‌کلینیک‌های ارتوپدی می‌کشاند وامروزه جراحان زیادی تمایل به جراحی با برش محدود پیدا کرده‌اند لذا این مطالعه با هدف مقایسه نتایج درمانی جراحی باز با جراحی با برش محدود به وسیلۀ چاقوی Smillie صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: در این مطالعۀ آینده‌نگر 72 بیمار (98 عمل جراحی) مبتلا به سندرم تونل کارپال وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه جراحی باز (46 مورد) و جراحی با برش محدود با استفاده از چاقوی Smillie (52 مورد) قرار گرفتند. بهبود بالینی به وسیلۀ پرسش نامۀ بوستون مورد ارزیابی قرار گرفت و بهبود الکترودیاگنوستیک، طول مدت جراحی، اندازه برش و عوارض جراحی به کمک تست‌های تی زوجی، تی مستقل و کای دو مقایسه گردیدند. یافته‌ها: بلافاصله بعد از جراحی به جز در دو مورد از گروه جراحی باز و یک مورد از برش محدود پارستزی برطرف گردید. از نظر پارامترهای الکترودیاگنوستیک بعد از عمل بین دو گروه اختلافی مشاهده نشد. وجود درد بعد از جراحی در هفته‌های دوم و ششم به‌طور معنی‌داری در گروه جراحی برش محدود کم‌تر بود (به ترتیب 035/0=  pو 011/0= p). امتیاز بوستون در ماه سوم بین دو گروه اختلاف معنی‌داری نداشت اما در ماه ششم با اختلاف معنی دار در گروه برش محدود بهتر بود (به ترتیب 515/0= p و 029/0= p ). یک بیمار در گروه جراحی باز دچار باز شدن زخم بعد از کشیدن بخیه‌ها گردید. استنتاج: جراحی با برش محدود با بهبود بالینی سریع‌تری همراه است و با توجه به عدم استفاده از بیهوشی در آن نسبت به جراحی کلاسیک ارجح است.fa_IR
dc.format.extent519
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی مازندرانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی مازندرانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Mazandaran University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectسندرم تونل کارپالfa_IR
dc.subjectجراحی بازfa_IR
dc.subjectجراحی برش محدودfa_IR
dc.subjectچاقوی Smilliefa_IR
dc.subjectارتوپدیfa_IR
dc.subjectتروماتولوژیfa_IR
dc.titleمقایسۀ نتایج درمان جراحی سندرم تونل کارپ با دو روش جراحی باز و جراحی با برش محدود به وسیلۀ چاقوی Smilliefa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشي-کاملfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار، گروه طب فیزیکی و توانبخشی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدستیار ارتوپدی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایرانfa_IR
dc.citation.volume26
dc.citation.issue136
dc.citation.spage9
dc.citation.epage17


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد