نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorایران پور, عسگرfa_IR
dc.contributor.authorبلبلی, لطفعلیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:49:10Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:49:11Z
dc.date.available1399-08-23T00:49:10Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:49:11Z
dc.date.issued2020-09-01en_US
dc.date.issued1399-06-11fa_IR
dc.identifier.citationایران پور, عسگر, بلبلی, لطفعلی. (1399). بررسی اثرات تمرین ایروبیک در محیط آبی بر تغییرپذیری ضربان قلب با استفاده از روش غیر خطی Poincare plot. مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجند, 27(3), 251-264. doi: 10.32592/JBirjandUnivMedSci.2020.27.3.104fa_IR
dc.identifier.issn16072197
dc.identifier.issn2423-6152
dc.identifier.urihttps://dx.doi.org/10.32592/JBirjandUnivMedSci.2020.27.3.104
dc.identifier.urihttp://journal.bums.ac.ir/article-1-2741-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/558227
dc.description.abstractزمینه و هدف: تغییرپذیری ضربان قلب، روش غیرتهاجمی بررسی اثر مداخله فعالیت ورزشی بر سیستم اتونوم قلبی است. هدف از پژوهش حاضر، تحلیل غیرخطی اثر فعالیت ورزشی ایروبیک در آب بر سیستم اتونوم قلبی در مردان جوان دانشگاهی بود. روش تحقیق: تعداد 28 نفر از مردان جوان به صورت هدفمند انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین ایروبیک در آب  قرار گرفتند. در دوره پیش‌آزمون و بعد از مداخله تمرینی، تمامی پارامترهای تغییرپذیری ضربان قلب با روش بررسی توالی‌های ضربان قلب اندازه‌گیری گردید؛ سپس انحراف معیار توالی‌های ثبت‌شده با استفاده از روش Poincare plot تفسیر گردید. برای مقایسه تفاوت‌ها در مراحل پژوهش، از آزمون‌های تی مستقل و تی‌ همبسته استفاده گردید. یافته‌ها: شرکت منظم در تمرین ایروبیک در آب، باعث افزایش معنی‌دار (9/2±45/1 به 12/3±34/1) انحراف‌معیار فواصل زمانی توالی‌های ضربان قلب نسبت به توالی مجاور خود نسبت به گروه کنترل (0/03=P) گردید. انحراف‌ معیار طولی فواصل زمانی توالی‌های ضربان قلب نسبت به پیش‌آزمون (0/04=P) افزایش معنی‌داری (12/5± 79/5 به 15/8± 56/9) داشت. بعد از انتقال نتایج مطلق به حالت نرمال، حالت نرمال انحراف‌معیار فواصل زمانی توالی‌های ضربان قلب نسبت به توالی مجاور خود نسبت به گروه کنترل (0/03=P) افزایش معنی‌دار (12/05±44/7 به 13/52±36/5) داشت؛ همچنین حالت نرمال انحراف‌معیار طولی فواصل زمانی توالی‌های ضربان قلب نسبت به پیش‌آزمون (0/02=P) افزایش معنی‌داری (15/29±76/4 به 9/32±61/3) یافت. نتیجه‌گیری: اجرای فعالیت ورزشی هوازی در محیط آبی می‌تواند به‌عنوان یک روش تمرینی سودمند برای بهبود پاسخ‌پذیری سیستم اتونوم قلبی مورد استفاده قرار گیرد.fa_IR
dc.format.extent645
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی بیرجندfa_IR
dc.relation.ispartofمجله علمي دانشگاه علوم پزشكي بيرجندfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Birjand University of Medical Sciencesen_US
dc.relation.isversionofhttps://dx.doi.org/10.32592/JBirjandUnivMedSci.2020.27.3.104
dc.subjectضربان قلبfa_IR
dc.subjectسیستم عصبی خودکارfa_IR
dc.subjectفعالیت ورزشیfa_IR
dc.subjectفیزیولوژی ورزشیfa_IR
dc.titleبررسی اثرات تمرین ایروبیک در محیط آبی بر تغییرپذیری ضربان قلب با استفاده از روش غیر خطی Poincare plotfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeمقاله اصیل پژوهشیfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentگروه آموزشی تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل، ایرانfa_IR
dc.citation.volume27
dc.citation.issue3
dc.citation.spage251
dc.citation.epage264


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد