قدرت پیشگویی کنندگی سازه های مدل ارتقای سلامت پندر در رابطه با رفتارهای بهداشت دهان و دندان در دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر نهبندان در سال تحصیلی 1396- 1395

Abstract

زمینه و هدف: شناسایی عوامل مؤثّر بر اتخاذ رفتارهای بهداشت دهان و دندان در دانش‌آموزان، گامی در ارتقای سلامت دهان است. مطالعه حاضر به‌منظور تعیین قدرت پیشگویی‌کنندگی سازه‌های مدل پندر در رابطه با رفتارهای بهداشت دهان و دندان در دانش‌آموزان ابتدایی شهر نهبندان، در سال تحصیلی 96-1395 انجام شد. روش تحقیق: این مطالعه توصیفی- تحلیلی، بر روی 464 دانش‌آموز پایه پنجم و ششم ابتدایی شهر نهبندان انجام شد. دانش‌آموزان به‌روش تصادفی سیستماتیک وارد مطالعه شدند. ابزار پژوهش، پرسش‌نامه استاندارد بررسی سازه‌های مدل پندر بود. داده‌ها پس از ورود به نرم‌افزار SPSS (ویرایش 19)، با کمک آزمون‌های آماری آنالیز واریانس یک‌طرفه، تست تعقیبی توکی، کای‌اسکوئر، تست دقیق فیشر، رگرسیون خطی و ضریب همبستگی پیرسون تجزیه و تحلیل شد. از آمار توصیفی نیز برای شرح و توصیف داده‌ها استفاده شد. یافته‌ها: میانگین سنّی افراد مورد مطالعه، 0/79±11/48 سال بود. بر اساس نتایج آزمون Anova، بین تحصیلات پدر و سازه‌های رفتار (0/035=P)، الگوسازی بین‌فردی (0/05=P) و تأثیرگذاری وضعیتی (0/011=P) و نیز بین تحصیلات مادر و خودکارآمدی (0/022=P) از مدل پندر اختلاف معنی‌داری مشاهده گردید. اختلاف بین رفتارهای مسواک‌زدن (0/001P=)، مراجعه به دندانپزشک (0/008=P) و جنسیت نیز معنی‌دار بود. نتایج تحلیل رگرسیونی نشان داد، ارتباط معنی‌داری بین سازه‌های خودکارآمدی درک‌شده، احساسات مثبت نسبت به رفتار، تأثیرگذارنده‌های بین‌فردی و تعهد به طرح عمل با رفتار سلامت دهان و دندان دانش‌آموزان وجود داشت (0/05>P). نتیجه‌گیری: برای تغییر رفتارهای دهان و دندان دانش‌آموزان می‌توان از مدل ارتقای سلامت به‌عنوان یک الگوی استاندارد استفاده نمود.