بررسی کیفیت ثبت رضایت آگاهانه در بیمارستان‌های آموزشی برگزیده ‌دانشگاه علوم پزشکی گیلان

Abstract

مقدمه: در راستای ارائه خدمات کیفی و ایمن، وزارت بهداشت اقدام به تدوین استاندارد‌های اعتبار بخشی بیمارستانی در ایران کرده است. بر‌پایه این استاندارد‌ها بیمارستان‌ها موظفند فهرست بازبینی مشخص از اقدام و درمان‌هایی که نیاز به گرفتن رضایت کتبی از گیرنده خدمات دارد، داشته باشد و رضایت آگاهانه بر‌اساس آن گرفته شود. هدف: بررسی کیفیت ثبت رضایت آگاهانه ‌بیماران در بیمارستان‌های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی گیلان. مواد و روش‌ها: این پژوهش به صورت توصیفی_تحلیلی در بیمارستان‌های آموزشی برگزیده دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1393 با استناد به 303 ‌پرونده موجود در بایگانی این بیمارستان‌ها انجام شد که این موارد به صورت نمونه‌گیری تصادفی رده‌بندی شده بوده که هر طبقه، بخش بستری تلقی شد و بر‌اساس مراجعات بیماران، نمونه‌ها به طور تصادفی سیستماتیک از هر بخش انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از ‌پرسشنامه‌ای گرد‌آوری شدند و کیفیت ثبت اطلاعات در برگه‌ی رضایت آگاهانه، بر‌اساس اهداف طرح بررسی شد. متغیرهای مهم مطالعه شامل سن، جنس، تحصیلات، محل سکونت، وضعیت بیمه، نوع اقدام تشخیصی، سرویس و علت بستری و ‌... بود. نتایج: ثبت نوع اقدام تهاجمی در 6/59%، ثبت شفاف و قابل فهم منافع و مزایای اقدام تهاجمی در 4/31‌%، ثبت شفاف و قابل فهم عوارض و عواقب احتمالی اقدام تهاجمی در 5/45%، ثبت توضیح لازم مربوط به روش‌های جایگزین اقدام تهاجمی در 6/8% و ثبت توضیح لازم مربوط به خطر احتمالی در صورت درمان نشدن تهاجمی در 1/22‌% موارد کیفیت مطلوب داشتند. نتیجه‌گیری: مساله‌ای که در تکمیل فرم رضایت آگاهانه در بیمارستان‌های مورد پژوهش بیش از همه مورد توجه است، ثبت امضای دو طرف رضایت‌نامه است تا جنبه‌ی قانونی به آن دهد. در حالی که ارائه اطلاعات به بیمار پیرامون اقدام درمانی پیشرو‌ روی هم رفته ‌کیفیت خوبی نداشت.