نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorحاتمیان, دکتر حمیدرضاfa_IR
dc.contributor.authorسبحانی‌, دکتر عبدالرسولfa_IR
dc.contributor.authorنجف آبادی پور‌, دکتر حسینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:39:32Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:39:32Z
dc.date.available1399-08-23T00:39:32Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:39:32Z
dc.date.issued2000-04-01en_US
dc.date.issued1379-01-13fa_IR
dc.identifier.citationحاتمیان, دکتر حمیدرضا, سبحانی‌, دکتر عبدالرسول, نجف آبادی پور‌, دکتر حسین. (1379). تعیین حساسیت روش هدایت عصبی حرکتی مدیان - اولنار در تشخیص سندرم کارپال تونل. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 9(33), 62-69.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-1994-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557551
dc.description.abstractچکیده ‌سندرم کارپال تونل شایعترین نروپاتی بدام افتادن عصب می‌باشد. روشهای الکتروفیزیولوژیک مقایسه هدایت حرکتی عصب مدیان - اولنار نسبت به روش معمول هدایت حرکتی عصب مدیان در افراد با سندرم کارپال تونل مورد بررسی قرار گرفته است. ‌تعداد ۵۰ فرد مبتلا با ۷۲ دست گرفتار که بطور کلینیکی مشخص شدند و توسط بررسی اختلال هدایت حسی در مچ دست به اثبات رسیده اند همراه با ۳۰ فرد بعنوان شاهد تحت اجرای دو روش فوق قرار گرفتند. مقدار غیر‌طبیعی بیشتر از 7/0 میلی ثانیه اختلاف تأخیر هدایت حرکتی عصب مدیان - اولنار با هدایت عصب مدیان در گروه شاهد بدست آمد. حساسیت روش مقایسه ای عصب مدیان - اولنار 5/94% و حساسیت روش معمول بررسی هدایت حرکتی مدیان ۳/‌۹۰ %در بیماران با سندرم کارپال تونل همراه با گرفتاری حسی بود. اجرای روش الکتروفیزیولوژیک عصب مدیان - اولنار دارای حساسیت بیشتری بوده و احتیاج به کوشش کمی نسبت به روش مورد استفاده معمول دارد و زمانی که پلی پروپاتی همراه وجود دارد ارزشمند خواهد بود و نیز باعث اجتناب از اشتباهات تکنیکی شده و در واریانهای تشریحی کمک کننده می‌باشد.fa_IR
dc.format.extent1032
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectسندرم تونل کارپل / عصب زند زیرین / عصب میانیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتعیین حساسیت روش هدایت عصبی حرکتی مدیان - اولنار در تشخیص سندرم کارپال تونلfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار بیماریهای مغزواعصاب دانشکده پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشیار فارماکولوژی دانشکده پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدستیار سال چهارم بیماریهای مغزواعصاب دانشکده پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.citation.volume9
dc.citation.issue33
dc.citation.spage62
dc.citation.epage69


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد