نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorجفرودی, مریمfa_IR
dc.contributor.authorاسدی, رامینfa_IR
dc.contributor.authorحیدرزاده, آبتینfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:38:25Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:38:25Z
dc.date.available1399-08-23T00:38:25Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:38:25Z
dc.date.issued2010-01-01en_US
dc.date.issued1388-10-11fa_IR
dc.identifier.citationجفرودی, مریم, اسدی, رامین, حیدرزاده, آبتین. (1388). همبستگی میزان اضافه بار آهن و پاسخ به درمان هپاتیت C مزمن در بیماران بتاتالاسمی ماژور تحت درمان با ترکیب انترفرون آلفا و ریباورین. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 18(72), 8-15.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-220-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557471
dc.description.abstractچکیده مقدمه: تزریق مداوم خون از درمان‌های اصلی کم‌خونی در بیماران دچار بتاتالاسمی ماژور است که برای ادامه زندگی آنها ضروری می‌باشد ولی خود می‌تواند باعث انتقال ویروس‌ها(بویژه ویروس هپاتیت C) و تحمل بار بالای آهن به بدن بیمار شود که به نوبه خود نیاز به درمان همزمان ضدویروس و داروهای متصل‌شونده به آهن را ایجاب می‌کند. بررسی تاثیر عواملی مثل غلظت آهن کبد در پاسخ به درمان ضدویروس مهم است. هدف: همبستگی میزان اضافه بار آهن و پاسخ به درمان هپاتیت C مزمن در بیماران دچار تالاسمی ماژور تحت درمان با ترکیب انترفرون آلفا و ریباویرین. مواد و روش‌ها: تمام بیماران دچار بتاتالاسمی ماژور که از دی 1378 لغایت اردیبهشت 1385 به درمانگاه هماتولوژی در شهر رشت مراجعه کرده‌بودند بررسی شده و 30 بیمار دچار هپاتیت c وارد مطالعه شدند. پادتن علیه ویروس هپاتیت C وHCV-RNA ( به‌روش PCR) اندازه‌گیری و بار ویروس و ژنوتیپ‌های آن تعیین شد. پیش از شروع درمان، نمونه‌های بافت کبد بیماران برای بررسی رسوب آهن به آزمایشگاه آسیب‌شناسی انستیتو کانسر دانشگاه تهران فرستاده شد تا جذب اتمی آهن به روش اسپکترومتری، در آنها بررسی شود. بیماران بر اساس ژنوتیپ ویروس تحت درمان استاندارد با ترکیب انترفرون و ریباویرین قرار گرفتند. در این مطالعه پاسخ به درمان به معنی منفی‌شدن PCR در هفته 12 درمان و نیز پایان درمان تلقی شد. داده‌ها در فرم جمع‌آوری اطلاعات مخصوص گردآوری شد و با برنامه آماری SPSS(15) تجزیه و تحلیل شد. نتایج: از 30 بیمار، 17 نفر مرد (7/56%) و 13 نفر زن(3/43%) بودند. غلظت کبدی آهن در بیماران بررسی و همبستگی بین آن و پاسخ به درمان ارزیابی شد که نتایج نشان‌دهنده نبودن همبستگی بین غلظت آهن کبد و پاسخ به درمان بود(1=p). همچنین، همبستگی انواع رده‌های بار ویروس نیز با پاسخ به درمان بررسی شد که بین آنها همبستگی نشان نداد(414/0=p). همبستگی ژنوتیپ با پاسخ به درمان نیز بررسی شد. ژنوتیپ ویروس در 24 نفر، a1 (80%) و در 6 نفر، a3 بود(20%) که بین انواع ژنوتیپ و پاسخ به درمان همبستگی وجود نداشت(068/0=p). همبستگی بین غلظت آهن کبد و پاسخ به درمان به تفکیک جنس بررسی شدکه بین غلظت آهن کبد در مردان و زنان و پاسخ به درمان همبستگی نشان نداد(226/0=p مردان) و (199/0=p زنان). نتیجه‌گیری: در مطالعه ما هیچگونه همبستگی بین غلظت آهن کبدی، انواع ژنوتیپ، رده‌های بار ویروس و جنس و پاسخ به درمان وجود نداشت و شاید بتوان نتیجه گرفت که نیازی به درمان آهن زدا مقدم بر درمان ضد ویروس وبه تاخیر انداختن درمان ضد ویروس نباشد.fa_IR
dc.format.extent190
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectاینترفرون آلفاfa_IR
dc.subjectاضافه بار آهنfa_IR
dc.subjectبار ویروسfa_IR
dc.subjectتالاسمی بتاfa_IR
dc.subjectریباورینfa_IR
dc.subjectژنوتیپfa_IR
dc.subjectهپاتیت سیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleهمبستگی میزان اضافه بار آهن و پاسخ به درمان هپاتیت C مزمن در بیماران بتاتالاسمی ماژور تحت درمان با ترکیب انترفرون آلفا و ریباورینfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.citation.volume18
dc.citation.issue72
dc.citation.spage8
dc.citation.epage15


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد