• ثبت نام
    • ورود به سامانه
    مشاهده مورد 
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
    • دوره 18, شماره 72
    • مشاهده مورد
    •   صفحهٔ اصلی
    • نشریات فارسی
    • مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان
    • دوره 18, شماره 72
    • مشاهده مورد
    JavaScript is disabled for your browser. Some features of this site may not work without it.

    همبستگی میزان اضافه بار آهن و پاسخ به درمان هپاتیت C مزمن در بیماران بتاتالاسمی ماژور تحت درمان با ترکیب انترفرون آلفا و ریباورین

    (ندگان)پدیدآور
    جفرودی, مریماسدی, رامینحیدرزاده, آبتین
    Thumbnail
    دریافت مدرک مشاهده
    FullText
    اندازه فایل: 
    190.3کیلوبایت
    نوع فايل (MIME): 
    PDF
    نوع مدرک
    Text
    پژوهشي
    زبان مدرک
    فارسی
    نمایش کامل رکورد
    چکیده
    چکیده مقدمه: تزریق مداوم خون از درمان‌های اصلی کم‌خونی در بیماران دچار بتاتالاسمی ماژور است که برای ادامه زندگی آنها ضروری می‌باشد ولی خود می‌تواند باعث انتقال ویروس‌ها(بویژه ویروس هپاتیت C) و تحمل بار بالای آهن به بدن بیمار شود که به نوبه خود نیاز به درمان همزمان ضدویروس و داروهای متصل‌شونده به آهن را ایجاب می‌کند. بررسی تاثیر عواملی مثل غلظت آهن کبد در پاسخ به درمان ضدویروس مهم است. هدف: همبستگی میزان اضافه بار آهن و پاسخ به درمان هپاتیت C مزمن در بیماران دچار تالاسمی ماژور تحت درمان با ترکیب انترفرون آلفا و ریباویرین. مواد و روش‌ها: تمام بیماران دچار بتاتالاسمی ماژور که از دی 1378 لغایت اردیبهشت 1385 به درمانگاه هماتولوژی در شهر رشت مراجعه کرده‌بودند بررسی شده و 30 بیمار دچار هپاتیت c وارد مطالعه شدند. پادتن علیه ویروس هپاتیت C وHCV-RNA ( به‌روش PCR) اندازه‌گیری و بار ویروس و ژنوتیپ‌های آن تعیین شد. پیش از شروع درمان، نمونه‌های بافت کبد بیماران برای بررسی رسوب آهن به آزمایشگاه آسیب‌شناسی انستیتو کانسر دانشگاه تهران فرستاده شد تا جذب اتمی آهن به روش اسپکترومتری، در آنها بررسی شود. بیماران بر اساس ژنوتیپ ویروس تحت درمان استاندارد با ترکیب انترفرون و ریباویرین قرار گرفتند. در این مطالعه پاسخ به درمان به معنی منفی‌شدن PCR در هفته 12 درمان و نیز پایان درمان تلقی شد. داده‌ها در فرم جمع‌آوری اطلاعات مخصوص گردآوری شد و با برنامه آماری SPSS(15) تجزیه و تحلیل شد. نتایج: از 30 بیمار، 17 نفر مرد (7/56%) و 13 نفر زن(3/43%) بودند. غلظت کبدی آهن در بیماران بررسی و همبستگی بین آن و پاسخ به درمان ارزیابی شد که نتایج نشان‌دهنده نبودن همبستگی بین غلظت آهن کبد و پاسخ به درمان بود(1=p). همچنین، همبستگی انواع رده‌های بار ویروس نیز با پاسخ به درمان بررسی شد که بین آنها همبستگی نشان نداد(414/0=p). همبستگی ژنوتیپ با پاسخ به درمان نیز بررسی شد. ژنوتیپ ویروس در 24 نفر، a1 (80%) و در 6 نفر، a3 بود(20%) که بین انواع ژنوتیپ و پاسخ به درمان همبستگی وجود نداشت(068/0=p). همبستگی بین غلظت آهن کبد و پاسخ به درمان به تفکیک جنس بررسی شدکه بین غلظت آهن کبد در مردان و زنان و پاسخ به درمان همبستگی نشان نداد(226/0=p مردان) و (199/0=p زنان). نتیجه‌گیری: در مطالعه ما هیچگونه همبستگی بین غلظت آهن کبدی، انواع ژنوتیپ، رده‌های بار ویروس و جنس و پاسخ به درمان وجود نداشت و شاید بتوان نتیجه گرفت که نیازی به درمان آهن زدا مقدم بر درمان ضد ویروس وبه تاخیر انداختن درمان ضد ویروس نباشد.
    کلید واژگان
    اینترفرون آلفا
    اضافه بار آهن
    بار ویروس
    تالاسمی بتا
    ریباورین
    ژنوتیپ
    هپاتیت سی
    تخصصي

    شماره نشریه
    72
    تاریخ نشر
    2010-01-01
    1388-10-11
    ناشر
    دانشگاه علوم پزشکی گیلان
    سازمان پدید آورنده
    دانشگاه علوم پزشکی گیلان
    دانشگاه علوم پزشکی گیلان
    دانشگاه علوم پزشکی گیلان

    شاپا
    2008-4048
    2008-4056
    URI
    http://journal.gums.ac.ir/article-1-220-fa.html
    https://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557471

    مرور

    همه جای سامانهپایگاه‌ها و مجموعه‌ها بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌هااین مجموعه بر اساس تاریخ انتشارپدیدآورانعناوینموضوع‌‌ها

    حساب من

    ورود به سامانهثبت نام

    آمار

    مشاهده آمار استفاده

    تازه ترین ها

    تازه ترین مدارک
    © کليه حقوق اين سامانه برای سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران محفوظ است
    تماس با ما | ارسال بازخورد
    قدرت یافته توسطسیناوب