اثرات آموزش گروهی فعال در ا فزایش متوسط زمان نظارت دارویی ( Dispensing Time) در داروخانه های شهر گرگان

Abstract

چکیده مقدمه: یکی از اهداف اصلی گسترش تجویز منطقی دارو در کشورهای مختلف اندازه‌گیری زمان نظارت دارویی Dispensing Time)) در داروخانه‌ها و تلاش برای افزایش آن است که مداخله‌های موثر و متعددی در این راستا برای اصلاح شاخص‌های تجویز منطقی داروها طراحی شده اند. هدف: اثر آموزش گروهی فعال وچهره به چهره داروسازان شهر گرگان بر افزایش متوسط زمان نظارت دارویی وبرخی عوامل مرتبط با آن. مواد و روش‌ها: دراین مطالعه مداخله‌ای و شبه تجربی،‌ جامعه مورد نظر،کلیه دارو سازان داروخانه‌های فعال شهر گرگان و بیماران دریافت کننده دارو در نظر گرفته شدند. مطالعه در 2 مرحله و با فاصله زمانی 2 ماهه انجام شد، در مرحله اول، زمان انتظار بیماران و زمان نظارت دارو درهر داروخانه اندازه گیری شد، سپس با مراجعه به بیماران، پارامترهای مربوط به آن نسخه (تعداد اقلام دارویی، مناسب بودن برچسب دارو، میزان رضایت بیمار و ..) مشخص شد . سپس مداخله فعال به صورت برگزاری جلسه‌های مصاحبه حضوری، توزیع جزوه آموزشی و آموزش داروسازان انجام شد.پس از 2 ماه با مراجعه به داروخانه‌های مذکور و اندازه‌گیری مجدد معیارهای مورد نظر اطلاعات به دست آمده وارد نرم افزارSPSS-11.5 شد و در دو مرحله قبل وبعد از آموزش با آزمون tزوج مورد مقایسه و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. در هر مرحله 750 نسخه (و مراجعه کننده) و در مجموع 1500 مورد بررسی شد. نتایج: زمان نظارت دارو در مرحله اول به طور متوسط 83/5±43/19 ثانیه ومتوسط زمان انتظار مراجعه‌کنندگان 2/1± 91/4 دقیقه بوده که پس از آموزش، این مقادیر به طور معنی دار افزایش یافت (P<0.05). پس از آموزش فعال ،افزایش معنی‌داری در میزان رضایتمندی مراجعه‌کنندگان وافزایش اطلاعات دارویی آنها نسبت به عوارض جانبی واحتیاطات مصرف داروها دیده شد(P<0.05) ولی کیفیت برچسب‌های دارویی قبل وبعد از آموزش اختلاف معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری:آموزش فعال و مشارکت مستقیم داروساز در فرآیند آموزشی می تواند موجب بهبود شاخص‌های تجویز منطقی داروها و گسترش اطلاعات دارویی به خصوص زمان نظارت داروساز شود.