عوامل موثر برتوانمند‌سازی کارکنان از دیدگاه شاغلان معاونت توسعه مدیریت و منابع دانشگاه علوم پزشکی گیلان

Abstract

مقدمه: در شرایطِ متغیر امروزی، سازمان­ها چاره­ای جز بهره­برداری مناسب از نیروی انسانی ندارند بر این پایه تنها عامل ایجادکننده تعادل در سازمان توانمندسازی کارکنان خواهد بود. توانمندسازی ابزاری است که هدف­های فردی را با هدف سازمانی همسو کرده و این باور را ایجاد می­کند که پیشرفت سازمان منافع کارکنان را به همراه خواهد داشت.

هدف: تبیین عوامل مرتبط با توانمندسازی کارکنان از دیدگاه شاغلین معاونت توسعه مدیریت و منابع دانشگاه علوم پزشکی گیلان.

مواد و روش­ها: این پژوهش مطالعه­ای تحلیلی وتوصیفی، از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه آماری دربردارنده کارکنان شاغل در معاونت توسعه دانشگاه علوم پزشکی گیلان به روش تمام شمار و با استفاده ازپرسشنامه استانداردتحقیق اسپرینترز انجام شد. برای تحلیل داده­ها ازآمارتوصیفی مانند توزیع فراوانی، درصد و میانگین و از آمار استنباطی مانند روش همبستگی پیرسون استفاده گردید.

نتایج: بین همه متغیرهای موثر بر توانمندسازی، رابطه مثبت و معنی­دار وجود داشت که شدت آن به ترتیب شامل: احساس مشارکت(r=0.84 ,P<0.05) ، احساس موثر بودن (r=0.82,P<0.05)، احساس شایستگی (r=0.78 ,P<0.05)، احساس داشتن حق انتخاب (r=0.76 ,P<0.05) و احساس معنی­داری (r=0.58 ,P<0.05) است. به­طوری که دیده می­شود متغیرهای احساس مشارکت بیشترین تأثیر را بر توانمند سازی کارکنان داشته که مؤلفه­های این متغیر به­ترتیب مشتمل بر داشتن فرصت و آزادی عمل(r=0.74 P<0.05)، استفاده از مهارت و استعداد (r=0.71 ,P<0.05)، اهمیت به دیدگاه افراد در سازمان (r=0.70 ,P<0.05)، اهمیت به کار گروهی (r=0.60 ,P<0.05) و مشارکت در تصمیم­گیری­های مرتبط با وظیفه (r=0.50 ,P<0.05) بوده و استفاده سازمان از سبک مدیریت مشارکتی(r=0.60 ,P>0.05) معنی­دار نبود.

نتیجه­گیری: از مؤلفه­های بررسی شده احساس مشارکت با دیگران بیشترین همبستگی را با توانمندسازی کارکنان داشت. که دراین میان مؤلفه آزادی عمل داده شده به کارکنان تاثیرگذارتر بود.