نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorشفقی, افشینfa_IR
dc.contributor.authorنقی‌پور, محمدرضاfa_IR
dc.contributor.authorحقانی, شیماfa_IR
dc.contributor.authorامیرمعافی, علیرضاfa_IR
dc.contributor.authorروحی‌راد, ملیناfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:35:04Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:35:04Z
dc.date.available1399-08-23T00:35:04Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:35:04Z
dc.date.issued2014-10-01en_US
dc.date.issued1393-07-09fa_IR
dc.identifier.citationشفقی, افشین, نقی‌پور, محمدرضا, حقانی, شیما, امیرمعافی, علیرضا, روحی‌راد, ملینا. (1393). تأثیر رژیم چهار دارویی (آموکسی‌سیلین، بیسموت، امپرازول و کلاریترومایسین) در ریشه‌کنی عفونت هلیکوباکتر‌پیلوری. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 23(91), 61-67.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-814-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557260
dc.description.abstractمقدمه: هلیکوباکتر‌پیلوری یکی از شایع‌ترین عفونت‌های باکتریایی انسان و از مهم‌ترین عوامل ابتلای به گاستریت مزمن، زخم‌های معده و دئودنوم، لنفوم بافت لنفاوی همراه مخاط و سرطان معده است. بیماری‌های ناشی از عفونت با این باکتری گستره گوناگون دارد و ریشه‌کنی باکتری نسبت به هزینه‌های ناشی از درمان عوارض این عفونت مقرون به صرفه‌تر است. هدف: بررسی نتایج درمانی رژیم دارویی آموکسی‌سیلین، بیسموت، امپرازول و کلاریترومایسین در ریشه‌کنی هلیکوباکترپیلوری در بیماران و بررسی عوارض این رژیم مواد و روش‌ها: در این مطالعه نیمه‌تجربی 179 بیمار دچار عفونت هلیکوباکترپیلوری که از فروردین تا آذر سال 1390 به یک درمانگاه فوق‌تخصصی گوارش مراجعه کرده بودند و نیاز به آندوسکوپی داشتند، پس از اندوسکوپی‌وارد مطالعه شدند و 8 هفته پس از تجویز رژیم چهار دارویی موردنظر و آزمون تنفسی اوره برای بررسی ریشه‌کنی، میزان موفقیت درمان بررسی شد. نتایج: اکثر افراد مورد مطالعه را زنان (7/58%) تشکیل می‌دادند. شایع‌ترین علایم بیماران پیش از درمان شامل نفخ(76 ٪) و درد اپی‌گاستر(9/74 ٪) بود. میزان ریشه‌کنی با این رژیم9/89% تعیین شد. در مجموع، 13 نفر(2/7 ٪) دچار عوارض دارویی شدند. ولی شدت عوارض در حدی نبود که درمان متوقف شود. این عوارض به ترتیب شامل بی‌اشتهایی(5 نفر)، نفخ(4نفر)، تشدید ریفلاکس(4 نفر)، احساس پری و سنگینی معده(3نفر) و استفراغ(2نفر) بود. تمام علایم بیماران نسبت به پیش از درمان، بهبود معنی‌دار داشت. تفاوت معنی‌داری بین میزان ریشه‌کنی در دو جنس بدست نیامد. نتیجه‌گیری: عوارض دارویی ناچیز بود و بهبود قابل ملاحظه و معنی‌دار در علائم بیماران نسبت به قبل از درمان بوجود آمد. برحسب میزان ریشه‌کنی(89.9 %) می‌توان گفت رژیم چهار دارویی مورد مطالعه در ریشه‌کنی عفونت هلیکوباکتر‌پیلوری موفق بوده‌است.fa_IR
dc.format.extent200
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآمپرازولfa_IR
dc.subjectآموکسی سیلینfa_IR
dc.subjectبیسموتfa_IR
dc.subjectدارو درمانی ترکیبیfa_IR
dc.subjectکلاریترومایسینfa_IR
dc.subjectهلیکوباکترپیلوریfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleتأثیر رژیم چهار دارویی (آموکسی‌سیلین، بیسموت، امپرازول و کلاریترومایسین) در ریشه‌کنی عفونت هلیکوباکتر‌پیلوریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.citation.volume23
dc.citation.issue91
dc.citation.spage61
dc.citation.epage67


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد