نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorبهبودی, فیروزfa_IR
dc.contributor.authorعاشوری‌زاده, بهرنگfa_IR
dc.contributor.authorکاظم‌نژاد, احسانfa_IR
dc.contributor.authorباشی‌زاده فخار, حانیهfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:33:47Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:33:47Z
dc.date.available1399-08-23T00:33:47Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:33:47Z
dc.date.issued2014-01-01en_US
dc.date.issued1392-10-11fa_IR
dc.identifier.citationبهبودی, فیروز, عاشوری‌زاده, بهرنگ, کاظم‌نژاد, احسان, باشی‌زاده فخار, حانیه. (1392). ارزیابی مدل گیل در تعیین میزان خطر ابتلا به بدخیمی پستان. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 22(88), 7-11.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-413-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557206
dc.description.abstractچکیده مقدمه: بدخیمی پستان شایع‌ترین بدخیمی در زنان در بیشتر نقاط جهان است. در کشور ما و در استان گیلان نیز فراوانی آن با توجه به آمارهای جمع‌آوری شده مرکز بهداشت استان در سال‌های اخیر سیری فزاینده نشان داده است. این نوع بدخیمی به‌رغم تلاش‌های انجام شده برای تشخیص و درمان زود هنگام هنوز هم دومین علت شایع مرگ بر اثر بدخیمی‌ها در زنان است. مدل گیل(Gail) یکی از ابزارهایی است که با هدف تعیین میزان خطر بدخیمی پستان در تمام طول زندگی و شناسایی زنان در معرض خطر ابداع شده است. هدف: تعیین اعتبار پیشگویی خطر بدخیمی پستان در زنان استان گیلان مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر 260 زن مراجعه‌کننده به دو مراکز آموزشی- درمانی و بیمارستان‌های تابع دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1390 انجام شده‌است. نمونه‌ها در دو گروه سالم (شاهد) و بیمار دچار بدخیمی پستان (مورد) و با جداسازی شهری و روستایی انجام شد. بر‌آورد خطر با آزمون کامپیوتری گیل طراحی شده توسط موسسه ملی بدخیمی ایالات متحده و بر اساس پرسشنامه‌ای صورت گرفت که نمره بیشتر از 7/1 % در آن نشان دهنده افزایش خطر بود تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 16 انجام شد. نتایج: متوسط سن شرکت‌کنندگان 3/8±51/48 سالگی بود. میانگین نمره گیل برای 5 سال در نمونه‌های پژوهش 46/0±76/0 و میانگین نمره گیل در طول عمر افراد3/2±135/1% در هر دو گروه بود. با محاسبه حساس و اختصاصی بودن نقطه برش‌های متفاوت، ما در نقطه برش مساوی 25/1 به بهترین ویژگی‌ها برای کاربردی کردن مدل گیل در استان گیلان رسیدیم. نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش میانگین خطر و تعداد افراد در معرض خطر در مطالعه ما در مقایسه با مطالعه مشابه خارجی، استفاده از مدل گیل برای پیشگیری از افزایش مرگ‌و‌میر، بایسته به نظر می‌آید. اما با توجه به این‌که در این مطالعه فقط6/9% افراد گروه بیماران نمره گیل بالای 7/1 داشتند، به نظر می‌رسد مدل گیل با احتساب این عوامل خطر، توان پیشگویی میزان خطر ابتلای به بدخیمی پستان در استان گیلان را ندارد. بنابراین، ما عدد 25/1 را برای کاربردی کردن مدل گیل در استان گیلان پیشنهاد می‌کنیم.fa_IR
dc.format.extent172
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectسرطان پستانfa_IR
dc.subjectعوامل خطرfa_IR
dc.subject(مدل گیل)fa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleارزیابی مدل گیل در تعیین میزان خطر ابتلا به بدخیمی پستانfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.citation.volume22
dc.citation.issue88
dc.citation.spage7
dc.citation.epage11


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد