ارزیابی مدل گیل در تعیین میزان خطر ابتلا به بدخیمی پستان

Abstract

چکیده مقدمه: بدخیمی پستان شایع‌ترین بدخیمی در زنان در بیشتر نقاط جهان است. در کشور ما و در استان گیلان نیز فراوانی آن با توجه به آمارهای جمع‌آوری شده مرکز بهداشت استان در سال‌های اخیر سیری فزاینده نشان داده است. این نوع بدخیمی به‌رغم تلاش‌های انجام شده برای تشخیص و درمان زود هنگام هنوز هم دومین علت شایع مرگ بر اثر بدخیمی‌ها در زنان است. مدل گیل(Gail) یکی از ابزارهایی است که با هدف تعیین میزان خطر بدخیمی پستان در تمام طول زندگی و شناسایی زنان در معرض خطر ابداع شده است. هدف: تعیین اعتبار پیشگویی خطر بدخیمی پستان در زنان استان گیلان مواد و روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی بر 260 زن مراجعه‌کننده به دو مراکز آموزشی- درمانی و بیمارستان‌های تابع دانشگاه علوم پزشکی گیلان در سال 1390 انجام شده‌است. نمونه‌ها در دو گروه سالم (شاهد) و بیمار دچار بدخیمی پستان (مورد) و با جداسازی شهری و روستایی انجام شد. بر‌آورد خطر با آزمون کامپیوتری گیل طراحی شده توسط موسسه ملی بدخیمی ایالات متحده و بر اساس پرسشنامه‌ای صورت گرفت که نمره بیشتر از 7/1 % در آن نشان دهنده افزایش خطر بود تجزیه و تحلیل داده‌ها با نرم‌افزار SPSS 16 انجام شد. نتایج: متوسط سن شرکت‌کنندگان 3/8±51/48 سالگی بود. میانگین نمره گیل برای 5 سال در نمونه‌های پژوهش 46/0±76/0 و میانگین نمره گیل در طول عمر افراد3/2±135/1% در هر دو گروه بود. با محاسبه حساس و اختصاصی بودن نقطه برش‌های متفاوت، ما در نقطه برش مساوی 25/1 به بهترین ویژگی‌ها برای کاربردی کردن مدل گیل در استان گیلان رسیدیم. نتیجه‌گیری: با توجه به افزایش میانگین خطر و تعداد افراد در معرض خطر در مطالعه ما در مقایسه با مطالعه مشابه خارجی، استفاده از مدل گیل برای پیشگیری از افزایش مرگ‌و‌میر، بایسته به نظر می‌آید. اما با توجه به این‌که در این مطالعه فقط6/9% افراد گروه بیماران نمره گیل بالای 7/1 داشتند، به نظر می‌رسد مدل گیل با احتساب این عوامل خطر، توان پیشگویی میزان خطر ابتلای به بدخیمی پستان در استان گیلان را ندارد. بنابراین، ما عدد 25/1 را برای کاربردی کردن مدل گیل در استان گیلان پیشنهاد می‌کنیم.