بررسی یافتههای MRI درمبتلایان به تنگی کانال نخاعی

Abstract

چکیده مقدمه: تنگی کانال نخاع عبارت از باریکشدن فضا کانال با اثر فشاری بر طناب نخاعی یا ریشههای عصبی آن است و شایعترین اندیکاسیون جراحی مهرههای کمری در افراد بالای 60 ساله محسوب میشود. هدف: بررسی چگونگی و شیوع انواع یافتههای MRI در مبتلایان به تنگی کانال نخاعی کمر و ارتباط این یافتهها با سن و جنس بیماران و تعداد سطوح مبتلا و شایعترین سطح درگیری مواد و روشها: این مطالعه توصیفی به صورت مقطعی بر 117 بیمار دچار تنگی کانال نخاعی کمری انجام شد که در مدت 3 ماه از ابتدای مهر تا انتهای آذر سال 1388 به مرکز MRI بیمارستان امام خمینی ساری ارجاع شده بودند. تصویرهای اکزیال و ساژیتالT1Wو T2Wتهیه شده بر اساس روش استاندارد مورد تایید انجمنهای بینالمللی تهیه و گزارش شد. اطلاعات کلی بیماران نیز در پرسشنامهها ثبت و یافتهها با نرم افزارSPSS 15 تجزیه وتحلیل آماری شدند. نتایج: از 117 بیمار، 72 نفر(5/61%) زن و 45 نفر(5/38%) مرد و میانگین سنی آنها 2/14±52 ساله و محدوده سنی آنان بین 20 تا 89 سالگی بود. بیشترین افراد در گروه سنی 40 تا 59 سالگی (53%) قرار داشتند. در 72 نفر(5/61%) یک سطح از ناحیه کمری و در 38 نفر(5/32%) دو یا چند سطح و در7 نفر(6%) تمام سطوح فقرات کمری مبتلا بودهاست. بیشترین سطحهای گرفتار L4/L5 (8/77%) و L3/L4 (9/41%) و کمترین آنها ناحیه L1/L2 (7/7%) بود. بیشترین یافتهها به ترتیب برآمدگی دیسک(1/82%)، خشکی دیسک (1/76%)، هیپرتروفی مفاصل فاست(1/64%) و Protrusion دیسک (4/50%) بود. بین متغیرهای بررسی شده با جنس بیماران رابطه معنیدار وجود نداشت(50/0P>). همچنین، از متغیرهای مورد بررسی تنها اکستروژن دیسک و هیپرتروفی مفاصل فاست با سن ارتباط معنیدار بودند(05/0P<). با افزایش سن بیماران احتمال چند سطحی بودن تنگی کانال نخاعی بیشتر میشد. نتیجهگیری: بیماران این مطالعه حدود یک دهه مسنتر از مطالعه مشابهی در تهران بودند. برخی از یافتههای این مطالعه با سایر پژوهشها همخوانی ولی در پارهای موارد تناقض وجود داشت. توصیه میشود بررسیهای اپیدمیولوژی با حجم نمونه مناسب در نواحی مختلف جغرافیایی ایران انجام شود تا چگونگی روند پدیدههای دژنراتیو ستون مهرهها، شیوع جنسی و سنی بیماران و تفاوت اشکال بروز آنها در مقایسه با بررسیهای کشورهای غربی ارزیابی شود .