نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorکوشانفر, زهراfa_IR
dc.contributor.authorخالق‌دوست محمدی, طاهرهfa_IR
dc.contributor.authorپاریاد, عزتfa_IR
dc.contributor.authorکاظم‌نژاد لیلی, احسانfa_IR
dc.contributor.authorگل‌حسینی, سید‌جوادfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:33:12Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:33:12Z
dc.date.available1399-08-23T00:33:12Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:33:12Z
dc.date.issued2016-10-01en_US
dc.date.issued1395-07-10fa_IR
dc.identifier.citationکوشانفر, زهرا, خالق‌دوست محمدی, طاهره, پاریاد, عزت, کاظم‌نژاد لیلی, احسان, گل‌حسینی, سید‌جواد. (1395). میزان آلودگی صوتی در بخش‌های مراقبت ویژه مراکز آموزشی- درمانی شهر رشت. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 25(99), 10-16.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-1269-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557163
dc.description.abstractچکیده مقدمه: آلودگی صوتی به معنی وجود سطحی از صدا در محیط است که جهت ساکنان آن محیط ناراحت‌کننده باشد. در بیمارستان‌ها بخش ویژه مکانی است که بیش از سایر بخش‌ها تحت تاثیر سر‌ و صدا قرار دارد. با توجه به متفاوت بودن محیط و ساختار بیمارستان‌های رشت با سایر مراکز و وجود نداشتن مطالعه فوق در این محیط لزوم انجام این مطالعه احساس می‌گردد. هدف: تعیین میزان صدا در بخش‌های مراقبت ویژه مراکز آموزشی- درمانی شهر رشت مواد و روش‌ها: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی جامعه پژوهش شامل 7 بخشICU بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی گیلان در شهر رشت شامل بیمارستان‌های( پورسینا، رازی، الزهرا، ولایت، امیرالمومنین و حشمت) می‌باشند. میزان صدا با دستگاه صداسنج مدل450-CEL و پس از کالیبراسیون، به دو روش موضعی و محیطی اندازه‌گیری شد. داده‌ها توسط نرم‌افزار SPSS و با استفاده از آمار توصیقی، استنباطی و آزمون‌های آماری آنووا و پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفتند. نتایج: نتایج نشان داد که در روش موضعی بیشترین میانگین تراز معادل صدا (Laeq) در ایستگاه پرستاری(93/66دسی بل)، تخت بیمار(16/62 دسی‌بل)، راهروی جنب درب(76/69دسی بل) مربوط به آی سی یوجنرال بیمارستان رازی، ونتیلاتور (60/ 66 دسی بل) مربوط به آی‌سی‌یو جراحی اعصاب بیمارستان پورسینا و راهروی ملاقاتی(60/63 دسی بل) مربوط به آی‌سی‌یو ENT بیمارستان امیرالمومنین می‌باشد. همچنین میزان تراز معادل صدا به روش محیطی در هر سه زمان مورد نظر دارای تفاوت معنی‌دار آماری است (0001/0(P=. میانگین میزان صدا در بخش‌های ICU در صبح بیشتر از عصر بود. همچنین ارتباط معنی‌داری بین میانگین صدا و درصد اشغال تخت وجود دارد(027/0P=). نتیجه‌گیری: در کل نتایج تحقیق نشان دادکه تراز معادل صدا(Laeq)در همه بخش‌هایICU نسبت به استانداردهای بین‌المللی و سازمان حفاظت محیط زیست ایران بیشترمی‌باشد. لذا توصیه می‌شود جهت کاهش آن از برنامه‌ریزی مناسب و مدیریت شده (تجهیزات سالم و سیستم تهویه مناسب، استفاده از مواد جاذب صوت در سقف و دیوار و...) استفاده شود و همچنین برای آگاهی کارکنان دوره‌های آموزشی مرتبط برگزار گردد.fa_IR
dc.format.extent415
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectبخش مراقبت ویژهfa_IR
dc.subjectسر و صداfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleمیزان آلودگی صوتی در بخش‌های مراقبت ویژه مراکز آموزشی- درمانی شهر رشتfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentمرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت، دانشکده پرستاری و مامایی شهید بهشتی رشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.contributor.departmentدانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، ایرانfa_IR
dc.citation.volume25
dc.citation.issue99
dc.citation.spage10
dc.citation.epage16


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد