تاثیر تلفیق الگوی مرحله‌های تغییر و تئوری خود تعیین‌کنندگی در ارتقاء و تداوم رفتارهای ورزشی

Abstract

چکیده مقدمه: به‌رغم فایده‌های زیاد رفتار ورزشی هنوز کم‌تحرکی یکی از مشکل‌های بهداشتی در دانشجویان است. موضوع کلیدی در تحقیق رفتار ورزشی بکارگیری الگوهای تغییر رفتار برای ارتقاء و پایداری رفتار ورزشی است. مطالعات قبلی نشان داده که با توجه به پیچیدگی رفتار ورزشی با یک مدل نمی‌توان مداخله موثر و پایداری نمود. هدف: تعیین تاثیر مداخله مبتنی بر تلفیق مدل مراحل تغییر با تئوری خود تعیین‌کنندگی بر ارتقاء و تداوم رفتار ورزشی دانشجویان مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی شاهد دار تصادفی بود و دو گروه شرکت داشتند: یک گروه آزمون(66 دانشجو) که مداخله مبتنی بر تلفیق مدل مراحل تغییر با تئوری خود تعیین‌کنندگی را دریافت کردند و گروه دیگر کنترل(67 دانشجو) که مداخله‌ای توسط پژوهشگر بر آنها انجام نشد. پیش از مداخله، فوری بعد از مداخله و 8 ماه پس از مداخله، سازه‌های مدل مراحل تغییر و تئوری خود تعیین‌کنندگی و میزان رفتار ورزشی دانشجویان ارزشیابی شد. نتایج: آزمون‌های آماری تفاوت معنی‌داری بین دو گروه آزمون و کنترل از نظر متغیرهای دموگرافی، سازه‌های مدل مراحل تغییر وتئوری خود تعیین‌کنندگی و میزان رفتار ورزشی پیش از مداخله نشان نداد. اما در ارزشیابی بعد از مداخله و پی‌گیری، تفاوت معنی‌دار در میزان رفتار ورزشی و مراحل تغییر رفتار ورزشی بین دو گروه بدست آمد(001/0P<). همچنین، آزمون‌های آماری اختلاف معنی دار مراحل تغییر رفتار ورزشی و میزان رفتار ورزشی در گروه آزمون را در سه مقطع زمانی قبل، بعد و پیگیری نشان داد ( 001/0P<). نتیجه‌گیری: مداخله مبتنی بر تلفیق مدل مراحل تغییر با تئوری خود تعیین‌کنندگی در ارتقاء و تداوم رفتار ورزشی دانشجویان موثر است.