تاثیر آموزش بر میزان آگاهی و نگرش بهورزان زن در خصوص یائسگی و مشکلات ناشی از آن

Abstract

چکیده مقدمه : یائسگی‌ مرحله‌ای ‌طبیعی از زندگی زنان و به معنی قطع دائم قاعدگی و پایان یافتن دوره باروری در آنها است که در سن 45 تا 52 سالگی رخ می‌د‌هد . هدف: هدف این مطالعه تعیین تاثیر آموزش بر میزان آگاهی و نگرش بهورزان زن شهرستان‌های شرق استان گیلان در مورد یائسگی و مشکلات ناشی از آن در سال 1382 است. مواد و روش‌ها : 386 تن از بهورزان زن شهرستان‌های شرق استان گیلان که بر اساس نمونه‌گیری چند مرحله‌ای و با استفاده از فرمول حجم نمونه انتخاب شده‌بودند به پرسشنامه‌های سنجش آگاهی و نگرش در مورد یائسگی پاسخ دادند . نتایج: یافته‌های پژوهش نشان داد که قبل از آموزش 5/29% آنها از آگاهی خوب، 2/26%از آگاهی متوسط و3/44% از آگاهی ضعیف برخوردار بودند و بعد از آموزش این نتایج در سطح آگاهی خوب ،متوسط و ضعیف به ترتیب به2/85% و 2/13% و6/1%رسید .همچنین در مورد سطح نگرش به یائسگی قبل از آموزش 6/31% مثبت و63% خنثی و4/5% منفی بود که بعد از آموزش، نگرش مثبت به 4/97%و نگرش خنثی به 6/2% رسیدو هیچیک از افراد نگرش منفی نداشتند . نتیجه‌گیری :با توجه به نتایج بدست آمده آموزش بهورزان سبب ارتقای سطح آگاهی و بهبود سطح نگرش آنان درباره یائسگی و مشکلات ناشی ازآن می‌شود و بین میزان آگاهی و نگرش بهورزان با متغیرهای سن، سابقه‌کاری، وضعیت تاهل، سطح تحصیلات و منابع کسب اطلاعات قبل و بعد از آموزش با p<0.000 ارتباط معنی‌دار وجود دارد . بنابراین‌ اجرای برنامه‌های آموزشی بهترین راه تقویت بنیه علمی .تغییر در نگرش و توانمند سازی افراد و تقویت بنیه علمی آنان است .