نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorهاشمی, سیدجلالfa_IR
dc.contributor.authorجبل عاملی, میتراfa_IR
dc.contributor.authorسلطانی, حسنعلیfa_IR
dc.contributor.authorحیدری, سید مرتضیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:31:26Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:31:26Z
dc.date.available1399-08-23T00:31:26Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:31:26Z
dc.date.issued2006-01-01en_US
dc.date.issued1384-10-11fa_IR
dc.identifier.citationهاشمی, سیدجلال, جبل عاملی, میترا, سلطانی, حسنعلی, حیدری, سید مرتضی. (1384). بررسی شیوع دیس ریتمی های قلبی، تغییرات فشارخون ومیزان اشباع هموگلوبین حین ساکشن تراشه وبرونش در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 14(56), 48-53.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-495-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/557072
dc.description.abstractچکیده مقدمه: ساکشن تراشه وبرونش در بیماران با عوارضی همراه است . یکی از این عوارض بروز دیس ریتمی قلبی است . برخی از منابع وقوع اکستراسیستول بطنی به دنبال ساکشن را شایع دانسته در حالی‌که برخی منابع دیگر برادی‌کاردی یا انقباض نابجای دهلیزی (PAC ) را شایع‌ترین دیس‌ریتمی در جریان ساکشن تراشه وبرونش ذکر کرده‌اند . هدف : با توجه به خطرناک بودن دیس ریتمی‌های قلبی حین فرایند ساکشن و با عنایت به اختلاف نظر موجود بین محققین مختلف ، پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان شیوع دیس ریتمی های قلبی به دنبال ساکشن ترشحات تراشه و برونش طراحی گردید. مواد و روش‌ها: تعداد 400 بیمار 65-18 ساله تحت تهویه مکانیکی بستری در بخش مراقبت‌های ویژه مرکز پزشکی آیت الله کاشانی مورد بررسی قرارگرفتند. قبل از اقدام به ساکشن از بیماران EKG گرفته شد و فشارخون، نبض واشباع هموگلوبین شریانی تعیین گردید. سپس بیماران به روش استاندارد تحت ساکشن تراشه و برونش قرار گرفته و فرایند ساکشن تا پیدایش دیس ریتمی و یا برطرف شدن اندیکاسیون زمینه‌ای ادامه یافت . حین فرایند ساکشن نیز فشارخون ، نبض واشباع هموگوبین شریانی تعیین و ثبت گردید. همچنین با پایان یافتن فرایند ساکشن از بیمار EKG اخذ گردید وجهت تأئید تشخیص توسط متخصص قلب نیز قرائت شد. با استفاده از روش‌های توصیفی آمار و محاسبه نسبت‌ها، میانگین‌ها و حدود اطمینان 95% و همچنین آنالیز واریانس، اطلاعات مورد تجزیه وتحلیل آماری قرارگرفت. نتایج: میانگین سن 14±33 سال و نسبت مرد به زن 2/17 بود. شایع‌ترین آریتمی به صورت تاکی‌کاردی سینوسی و به میزان 33% موارد وجود داشت. هیچ نوع آریتمی دیگری مشاهده نگردید. بیشترین تغییر میانگین نبض در دو دقیقه بعداز ساکشن تراشه وبرونش اتفاق افتاد(20±114 در مقابل 16± 102 میانگین نبض قبل از ساکشن)(05/0>P). فشارخون سیستولیک بیماران به طور معنی‌داری نسبت به قبل از ساکشن افزایش یافت(05/0>P). اختلاف فشارخون دیاستولیک و اشباع هموگلوبین شریانی در مقایسه با مقادیر قبل ازساکشن ناچیز گزارش شد. نتیجه‌گیری: در این مطالعه تاکی‌کاردی سینوسی شایع‌ترین ریتم بعد از ساکشن تراشه و برونش در بیماران بستری در بخش مراقبت ویژه گزارش شد از طرفی آریتمی‌های دیگر در این مطالعه یافت نگردید. احتمالا" ساکشن ترشحات تراشه و برونش تحت شرایط علمی و صحیح فاقد آریتمی‌های شدید و خطرناک خواهد بود.fa_IR
dc.format.extent128
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectآریتمیfa_IR
dc.subjectبخش مراقبت ویژهfa_IR
dc.subjectفشارخونfa_IR
dc.subjectمکشfa_IR
dc.subjectهموگلوبین‌هاfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبررسی شیوع دیس ریتمی های قلبی، تغییرات فشارخون ومیزان اشباع هموگلوبین حین ساکشن تراشه وبرونش در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژهfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.citation.volume14
dc.citation.issue56
dc.citation.spage48
dc.citation.epage53


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد