نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorآقاجان زاده, دکتر منو‌چهرfa_IR
dc.contributor.authorداداشی, دکتر ارسلانfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:29:45Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:29:45Z
dc.date.available1399-08-23T00:29:45Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:29:45Z
dc.date.issued1999-09-01en_US
dc.date.issued1378-06-10fa_IR
dc.identifier.citationآقاجان زاده, دکتر منو‌چهر, داداشی, دکتر ارسلان. (1378). نقش توراکوسکوپی در تشخیص ترشح فضای جنب با منشأ نامعلوم. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 8(31), 65-71.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-1978-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556996
dc.description.abstractچکیده ‌پلورال افیوژن در اثر بیماریهای متعددی ایجاد می شود و خود علامتی از سایر بیماریها می باشد. برای تشخیص علت پلورال افیوژن از روش هائی مثل توراسنتز، بیوپسی سوزنی پلور استفاده می شود، با اینحال در ۱۵ تا ۲۰ درصد موارد علت تجمع مایع نامشخص می ماند و نیاز به روشهای تهاجمی تر نظیر توراکوتومی یا توراکوسکوپی می باشد. امروزه برای پی بردن به علت پلورال افیوژن بندرت توراکوتومی انجام می گیرد بلکه از توراکوسکوپی استفاده می شود. هدف از این بررسی نشان دادن ضرورت انجام توراکوسکوپی بخاطر محاسن آن که شامل عوارض کمتر، قدرت تشخیص زیاد و جلوگیری از انجام توراکوتومی بوده است. در این مطالعه ۴۰ بیمار دچار تجمع مایع در فضای جنبی که با بزل مایع از فضای جنبی و نمونه برداری سوزنی به تشخیص قطعی نرسیده بودند توراکوسکوپی شدند. ۲۸ نفر (۷۰) مرد و ۱۲ نفر (۳۰%) زن بودند. محدوده سنی مبتلایان بین ۱۰ تا ۷۰ سال و میانگین سنی ۳۰ سال بود.  تشخیص اولیه بر مبنای یافته های بالینی: تجمع مایع با منشأ نامعلوم ۲۰ نفر (۵۰٪)، سل در ۸ نفر (۲۰%)، آمپیم در 6 نفر ( %‌۱۰) و مزوتلیوما در ۲ نفر (۵%) بود.  تشخیص‌های احتمالی بر اساس یافته های خاص از توراکوسکوپی عبارت بودند از: ۱- بزل مایع و نمونه برداری از پرده جنب در ۱۰ مورد ۲- تشخیص چسبندگی با بزل مایع و تهیه نمونه از پرده جنب در ۸ مورد 3- سل در ۸ مورد ۴- آمپیم در 6 مورد ۵- متاستاز ریوی در ۴ مورد 6- مزوتلیوما در ۲ مورد ۷- توده ریوی در ۲ مورد پس از تهیه نمونه و جواب پاتولوژی تشخیص نهائی عبارت بود از 1- سل در ۲۸ مورد (۷۰%)، ۲- آدنوکارسینوم متاستاتیک ۴ مورد (۱۰%)، 3- مزوتلیوما در ۳ مورد ( 5/7%) ۴- تومور آسکین در ۲ مورد (۵%) و ۹- SCC ریه در ۲ مورد (۵%) استفاده از این روش در ۳۹ بیمار ( 5/97%) به تشخیص قطعی منجر شد و در تنها بیمار باقیمانده با انجام توراکوتومی علت تجمع مایع مشخص گردید. عوارض توراکوسکوپی شامل نشت هوا در ۴ مورد (۱۰%) و عفونت زخم ۲ مورد (۵%) مرگ و میر وجود نداشت بنابراین پیشنهاد می شود برای ۱۵ تا ۲۰ درصد مبتلایان به تجمع مایع در فضای داخل جنبی که با روش‌های دیگر امکان شناسایی علت عارضه مزبور وجود ندارد از توراکوسکوپی بعنوان بهترین روش تشخیص استفاده شود.fa_IR
dc.format.extent932
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectترشح فضای جنب / تشخیص / توراکوسکوپیfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleنقش توراکوسکوپی در تشخیص ترشح فضای جنب با منشأ نامعلومfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentاستادیار گروه جراحی و فوق تخصص جراحی توراکس دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گیلانfa_IR
dc.contributor.departmentرزیدنت جراحی عمومی دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گیلانfa_IR
dc.citation.volume8
dc.citation.issue31
dc.citation.spage65
dc.citation.epage71


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد