نمایش مختصر رکورد

dc.contributor.authorعموئیان, سکینهfa_IR
dc.contributor.authorطیبی میبدی, ناصرfa_IR
dc.contributor.authorعطاران‌زاده, آرمینfa_IR
dc.contributor.authorمنتظر, مهدیfa_IR
dc.contributor.author‌رحیمی, مهدیfa_IR
dc.date.accessioned1399-08-23T00:28:27Zfa_IR
dc.date.accessioned2020-11-13T00:28:28Z
dc.date.available1399-08-23T00:28:27Zfa_IR
dc.date.available2020-11-13T00:28:28Z
dc.date.issued2010-04-01en_US
dc.date.issued1389-01-12fa_IR
dc.identifier.citationعموئیان, سکینه, طیبی میبدی, ناصر, عطاران‌زاده, آرمین, منتظر, مهدی, ‌رحیمی, مهدی. (1389). بررسی همراهی ائوزینوفیلی بافتی و رفتارهای تهاجمی کارسینوم سلول سنگفرشی مری. مجله دانشگاه علوم پزشکی گیلان, 19(73), 55-60.fa_IR
dc.identifier.issn2008-4048
dc.identifier.issn2008-4056
dc.identifier.urihttp://journal.gums.ac.ir/article-1-212-fa.html
dc.identifier.urihttps://iranjournals.nlai.ir/handle/123456789/556912
dc.description.abstractچکیده مقدمه: طبق گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی، بیشترین شیوع کارسینوم سلول سنگفرشی (Squamous Cell Carcinoma, SCC) مری در دنیا در شمال شرقی ایران مشاهده می‌شود. ارتشاح سلول‌های التهابی، از جمله ائوزینوفیل‌ها ، می‌تواند نقش مهمی در رفتار بیولوژی تومورها داشته باشد. هدف: بررسی ارتباط ائوزینوفیلی بافتی با عوامل مرتبط با پیش‌آگهی در SCC مری. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش مقطعی تحلیلی با نمونه‌گیری آسان و با استفاده از بایگانی بخش آسیب‌شناسی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، در سال‌های 86-1384 انجام شد. تعداد سلول‌های ائوزینوفیل و ماستوسیت در اطراف سلول‌های تومورال به روش استاندارد Tumor-Associated Tissue Eosinophilia (TATE) تعیین شد. میانگین تعداد ائوزینوفیل‌ها و ماستوسیت‌ها در گروه‌های مختلف بر اساس تهاجم پری واسکولر یا پری نورال، درگیری گره لنفی، و همچنین در گروه‌های دارای تمایز بافتی متفاوت یا دارای عمق تهاجم متفاوت بررسی آماری انجام شد. نتایج: 25 (0/61%) مرد و 16 (0/39%) زن با میانگین (انحراف معیار) سنی 6/53 (78/14±) سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین (انحراف معیار) تعداد ائوزینوفیل‌ها و ماست‌سل‌ها به‌ترتیب 4/115 (16/88) و 7/30 (03/26) بود. میانگین تعداد ائوزینوفیل‌ها در بیمارانی که تهاجم پری واسکولر داشته‌اند بیشتر بوده است(2/183 در مقابل 9/86) (002/0= p). تعداد سلول‌های التهابی با هیچیک از سایر شاخص‌های پیش‌آگهی ارتباط آماری معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: افزایش تعداد ائوزینوفیل‌ها ی بافتی دال بر خاصیت تهاجم از راه عروقی است. توصیه می‌شود‌ این بیماران مورد پیگیری ویژه قرار گیرند.fa_IR
dc.format.extent167
dc.format.mimetypeapplication/pdf
dc.languageفارسی
dc.language.isofa_IR
dc.publisherدانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofمجله دانشگاه علوم پزشکی گیلانfa_IR
dc.relation.ispartofJournal of Guilan University of Medical Sciencesen_US
dc.subjectائوزینوفیلfa_IR
dc.subjectپیش‌آگهیfa_IR
dc.subjectکارسینوم سلول سنگفرشیfa_IR
dc.subjectمریfa_IR
dc.subjectتخصصيfa_IR
dc.titleبررسی همراهی ائوزینوفیلی بافتی و رفتارهای تهاجمی کارسینوم سلول سنگفرشی مریfa_IR
dc.typeTexten_US
dc.typeپژوهشيfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.contributor.departmentدانشگاه علوم پزشکی مشهدfa_IR
dc.citation.volume19
dc.citation.issue73
dc.citation.spage55
dc.citation.epage60


فایل‌های این مورد

Thumbnail

این مورد در مجموعه‌های زیر وجود دارد:

نمایش مختصر رکورد