بررسی همراهی ائوزینوفیلی بافتی و رفتارهای تهاجمی کارسینوم سلول سنگفرشی مری

Abstract

چکیده مقدمه: طبق گزارش‌های سازمان بهداشت جهانی، بیشترین شیوع کارسینوم سلول سنگفرشی (Squamous Cell Carcinoma, SCC) مری در دنیا در شمال شرقی ایران مشاهده می‌شود. ارتشاح سلول‌های التهابی، از جمله ائوزینوفیل‌ها ، می‌تواند نقش مهمی در رفتار بیولوژی تومورها داشته باشد. هدف: بررسی ارتباط ائوزینوفیلی بافتی با عوامل مرتبط با پیش‌آگهی در SCC مری. مواد و روش‌ها: این مطالعه به روش مقطعی تحلیلی با نمونه‌گیری آسان و با استفاده از بایگانی بخش آسیب‌شناسی بیمارستان امام رضا (ع) مشهد، در سال‌های 86-1384 انجام شد. تعداد سلول‌های ائوزینوفیل و ماستوسیت در اطراف سلول‌های تومورال به روش استاندارد Tumor-Associated Tissue Eosinophilia (TATE) تعیین شد. میانگین تعداد ائوزینوفیل‌ها و ماستوسیت‌ها در گروه‌های مختلف بر اساس تهاجم پری واسکولر یا پری نورال، درگیری گره لنفی، و همچنین در گروه‌های دارای تمایز بافتی متفاوت یا دارای عمق تهاجم متفاوت بررسی آماری انجام شد. نتایج: 25 (0/61%) مرد و 16 (0/39%) زن با میانگین (انحراف معیار) سنی 6/53 (78/14±) سال مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین (انحراف معیار) تعداد ائوزینوفیل‌ها و ماست‌سل‌ها به‌ترتیب 4/115 (16/88) و 7/30 (03/26) بود. میانگین تعداد ائوزینوفیل‌ها در بیمارانی که تهاجم پری واسکولر داشته‌اند بیشتر بوده است(2/183 در مقابل 9/86) (002/0= p). تعداد سلول‌های التهابی با هیچیک از سایر شاخص‌های پیش‌آگهی ارتباط آماری معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: افزایش تعداد ائوزینوفیل‌ها ی بافتی دال بر خاصیت تهاجم از راه عروقی است. توصیه می‌شود‌ این بیماران مورد پیگیری ویژه قرار گیرند.