مقایسه تاثیر آموزش به روش سخنرانی با یادگیری بر مبنای مسئله بر میزان یادگیری و یادداری دانشجویان پرستاری

Abstract

مقدمه :گسترش روزافزون دانش پزشکی و پی آمد آن شناخت مشکلات متعدد و از طرف دیگر تغییر نگرش از یادگیری "معلم محور " به "دانشجو محور "در آموزش عالی مسئولیتی جدید را برای برنامه ریزان ، مدرسان و دانشجویان فراهم ساخته است،‌که یکی از محورهای اصلی آن انتخاب مناسبترین روش یادگیری و یاددهی مرتبط با حرفه می باشد. هدف: در این میان روش یادگیری بر مبنای مسئله بیش از سایر روشها مورد توجه سازمانهای جهانی آموزش پزشکی قرار گرفته است . اما به منظور دستیابی به بهترین انتخاب ، نیاز به انجام تحقیقاتی در زمینه اثربخشی روشهای مختلف یاددهی و یادگیری احساس می شود. مواد و روش ها :پژوهش حاضر که از نوع نیمه تجربی است، با هدف مقایسه تاثیرآموزش درس بیماریها و پرستاری خون به دو شیوه سخنرانی با یادگیری بر مبنای مسئله بر میزان یادگیری و یادداری دانشجویان پرستاری (در دو گروه آزمون و شاهد) انجام گرفته است . 4جلسه آموزش به روش سخنرانی برای گروه شاهد و 5جلسه آموزش به روش یادگیری بر مبنای مسئله برای گروه آزمون برنامه ریزی و اجرا شد. داده ها با استفاده از پرسشنامه و در سه مرحله قبل ،یک و سه هفته پس از پایان آموزش محتوا گرداوری شد. نتایج: نتایج آزمونهای آماری نشان داد که گروه آزمون و شاهد از نظر معدل دیپلم ، معدل ترم قبل ، سن ، دانسته های اولیه، وضعیت تاهل و محل سکونت همگون بودند .نتایج آزمون تی زوج نشان دادکه آموزش سخنرانی برمیزان یادگیری( 005/0 p<)موثر است ، اما بر یادداری دانشجویان تاثیری نداشته است. از طرف دیگر روش یادگیری بر مبنای مسئله بر میزان یادگیـری ( 005/0 p< ) و یادداری دانشجویان (005/0 p<) موثر بوده است. با این وجود اختلاف آماری معنی داری بین تاثیر روش سخنرانی و یادگیری بر مبنای مسئله بر میزان یادگیری دانشجویان مشاهده نشد ، هر جند که میانگین تفاضل نمرات قبل و یک هفته پس از آموزش در روش سخنرانی بیش از روش یادگیری بر مبنای مسئله بود . همچنین اختلاف معنی داری بین تاثیر روش یادگیری بر مبنای مسئله و سخنرانی بر میزان یادداری دانشجویان مشاهده نشد. هر چند که میانگین تفاضل نمرات یک و سه هفته پس از آموزش درگروه آزمون بیش از شاهد بود . نتیجه گیری: مشاهده میانگین نمرات بالاتر یادگیری و یادداری در گروه آزمون (پی.بی.ال) می تواند نشانگر مناسب بودن روش پی.بی.ال به عنوان جایگزین روش سخنرانی باشد. هر چندکه انجام پژوهشهایی مشابه در سطوح وسیعتر جهت انتخاب مناسبترین روشها برای کسب بهترین برایند ها ضرورت خواهد داشت.